'Sogros e porcos, solo son bos despois de mortos', 'O amor é lume, pero nel non ferve o caldo', 'Será o meu herdeiro quen me limpe o traseiro' e outras expresións imprescindibles
Cínicos, humorísticos ou ben ásperos. Pero sempre ben encaixados na sabedoría popular. O noso refraneiro, transmitido pola tradición oral de xeración en xeración, supón un certeiro análise da realidade do país. O dos devanceiros, pero tamén o noso. Sirva como exemplo estes 25 refráns. Pero hai moitos máis. E todos imprescindibles.
(Política)
>De alcalde a verdugo, mirade como subo
>Quen con lobos anda, a ouvear aprende
>Aos ricos até lle paren os bois
>A conciencia vai coa convenencia
>Nunca faltou un can nunha merenda
(Os cartiños)
>Gaiteiro pago nunca ben toca
>Non busques nin boi de sábado nin home de luns
>Máis vale pouco e ben gañado que moito e mal logrado
>Fachenda na casa e fame na praza
>Non merques de quen mercou, merca de quen herdou, que non sabe o que custou
>Gasta en festas e viño o que lle has de deixar ao sobrino
>Será meu herdeiro quen me limpe o traseiro
>Amigos que loitan por un codelo, ou a fame é moita ou o querer pequeño
(Amor, amor)
>O corazón e os ollos nunca son vellos
>O amor é lume, pero nel non ferve o caldo
>A cara de casar non é a de enamorar
(Escoita filliño...)
>Quen calar non sabe, falar non debe
>A formiga foi mexar ao mar e dixo que era unha axuda
>O viño que é chispeiro, non necesita pregoeiro
>Estás na horta e non ves as berzas
>Enterro sen choros e romaría sen gaitas, non teñen gracia
>Non hai viño ruín nin auga boa
>O que alto mira, baixo se queda
>Si queres boa fama, non che dea o sol na cama
>Sogros e porcos, solo son bos despois de mortos
