Chove. Ou quere chover. Ou xa choveu. Non deixes que as luces de neon che fagan un arabesco na punta do cabelo. Quedaría fatal. Porque es calvo, calvo de nacemento. A culpa foi daquela pinga de sangue que deixou caer un monicreque sobre o teu pai. O monifate que veu do espazo sideral para conquistar a Terra. Iso dixo cando aterrou. El, o teu pai, nun principio, non o creu. Pero axiña lle soltou unha labazada nos fociños que o fixeron sangrar. De aí saíu a pinga! Que foi dar ó sexo do teu pai. Si, xa sei que é difícil que se metera por aí. Pero ben sabes o que nos pasa ós que levamos anteollos: que sempre unha atravesada pinga de auga se introduce entre os lentes e os ollos. Sempre, algunha sempre se mete por aí. O peor do teu pai foi que en vez de ser pinga de auga era de sangue. Estaba contaminada, claro. Xa me dirás!; logo de viaxar por ese espazo infinito, vai ti saber o que pillou polo camiño. O bicho ese, non o teu pai. A ver!, o teu pai, ó final, tamén pillou, pero… Chove. Ou quere chover. Ou xa choveu. As pingas de auga si caen a cachón sobre a calva da túa cabeza. Pobre neno! Polo de mollarte; non porque sexas calvo. Calvo, hoxe en día, é calquera. Por culpa da invasión alieníxena.
