Somos como animais para as guerras. Somos bestas paras as pelexas. Somos malnacidos para os insultos. Somos cafres, máis ben monstros, para nós mesmos. Pois ben, todo isto ata chego a soportalo e aguantalo. Pero o que sempre se me pon costa arriba, ou aínda máis, o que non soportarei nunca son al maldades contra os nenos. Sei que verteremos sempre frascos de veleno nos vasos da súa inocencia. Está aumentando a desaparición de nenos que chegan sós a Europa. Tal desaparición é porque caen en redes de trata de persoas. Ó ler isto sempre exclamaremos aquilo de "por Deus, que só son nenos!". Moitos dos que exclaman isto pertencen a esas redes. É lei de vida que esa maldita hormona que temos chea de pezoña se descargue sempre contra o máis inocente, contra o indefenso. E non digo nada se tal trata de persoas vai acompañada de maletíns de diñeiro, que por suposto que vai. Ó haber diñeiro por medio, hai mafias. Negocio lucrativo para bestas sen conciencia
