Desde o Muíño da Luz contemplo a ponte que cruza o río Sor ou río de Maceda. Vendo a ponte véñenseme á memoria aquelas tardes nas que, desde a escola, unhas veces, ou andando no monte coas vacas, outras, nos achegabamos para andar "á prea", é dicir, para roubar nas mazás ou peras ou membrillos ou outros froitos de don Pepe. Naqueles tempos, o que non tivese froiteiras, que se esquecese do postre; non había unha cadela para mercar nada. Así é que non quedaba outra que roubar as froitas. Inocentemente, por suposto. Outras veces iamos ás canas de bambú para facer canas de pescar. Eu crucei esa ponte máis que ninguén porque, a maiores de ter do outro lado unha poula, de cando en vez había que ir á "molinera" de Foncuberta co burro cargado coa saca de millo, á ida, e coa saca de fariña, á volta. Hoxe, que pena, o abandono do Muíño da Luz é total. Pero, na infancia, foi un lugar máis que especial.
