Opinión

Por sorte, vou marchar

Primeiro foi a sentenza e agora andamos coa absolución a voltas. É dicir, de mal en peor. O da sentenza xa alporizou ás masas; imaxinade agora o da absolución. Pois nin así; o fiscal de Murcia vai e denuncia "intimidacións e desprezo" e ve absurdo que "os perseguidos sexamos os fiscais por diante dos corruptos". Señor López Bernal, a ver, home, por que non fai a pregunta desta outra maneira: "por que somos perseguidos?" Por algo será, digo eu. A min paréceme normal que os persigan; é que mesmo semella que en vez de acusar (creo que é este o cometido dun fiscal), defenden, que fan máis de avogados defensores que de fiscais acusadores. Veña, home, non se queixe; que ó mellor merecen algo máis ca uns insultos ou uns desprezos. Lembre que temos moita paciencia.

É verdade, vou pasar olimpicamente do caso Nóos e de toda a trapallada que leva consigo. Porque, por sorte, vou marchar e non vou saber nada máis do que acontece neste país corrupto e neste planeta podrido. Vou marchar para un deses planetas que seica se detectaron nun sistema estelar que está aí, á volta da esquina, "a tan só 40 anos luz", como dicía este mesmo xornal. Nada, algo así como 40 leguas que as pateo eu nun dicir amén. A proba é que vou adestrar un chisco os pulmóns para acoplarme a esas atmosferas estratosféricas e nun chiscar de ollo póñome ó camiño. Aínda que xa se pode dicir que vou para vello, espero arribar alá, no quinto planeta, por exemplo, antes de que o derradeiro suspiro escape do meu corpo, da miña personalidade. E por min xa poden soltar a todos os culpables e condenar a todos os inocentes!

Te puede interesar