Do verbo afacer sae o participio afeito, (Estou afeito a madrugar), pero hai outras formas que soan igual e significan cousas distintas. “A feito”, é unha expresión -unha locución adverbial- que indica un modo de facer as cousas determinado; neste caso todo seguido, sen pararse. “Hai que rozar o monte a feito para que non veña o lume no verán”. Tamén ten un matiz de cantidade para expresar abundancia indeterminada. “Teñen probas a feito da túa inocencia, pero non o queren ver”. Moi próxima, case idéntica é a expresión “a eito” que significa puramente, sen escoller. Por exemplo “Cumpría plantar árbores a eito nese monte”, ou sexa como cadre, sen iren en ringleiras. Tamén temos “afeito” do verbo afeitar, pero iso será mañá.
