Un repaso pola súa obra poética onde revela a súa sensualidade e o seu compromiso político
Bebedeira
|
En 1934, Florencio Delgado Gurriarán publicou, na Editorial Nós, Bebedeira, trinta e dous poemas, dos que algúns deles xa viran a luz en revistas e xornais, onde as árbores, as plantas e a paisaxe adquiren características de personaxe central. |
Cancioneiro da loita galega
|
En 1943, xa no seu exilio mexicano a través da revista Saudade, e como iniciativa do Partido Galeguista, sacan á luz esta antoloxía de poemas coa que querían homenaxear aos compañeiros caídos na Guerra Civil. |
Poesía inglesa e francesa
|
Publicada por primeira vez en Bos Aires no ano 1949, esta escolma de poesía inglesa e francesa vertida ao galego por Plácido Castro, Lois Tobío e Florencio Delgado Gurriarán é hoxe un fito na historia da tradución do noso país. |
Galicia infinda
|
En 1963, unha colleita de poemas onde as tres primeira partes recordan o estilo animista de “Bebedeira. Mais a novidade chega nas dúas últimas partes, onde inclúe algunhas mostras de poesía civil de temática galega e, sobre todo, ”Poemas mexicanos”. |
Cantarenas
|
En 1981 sae “Cantarenas”, unha edición composta de tres obras, “Bebedeira”, “Valdeorresas” e “Dionisias” e por primeira vez aparece un texto en prosa un artigo centrado ós viños de Valdeorras. Unha fermosa composición de homenaxe e honra á Valdeorras. |
O soño do Guieiro
|
En 1986, Florencio Delgado Gurrriarán recolle en “O soño do Guieiro”, como homenaxe ao seu amigo e compañeiro político, Castelao, poemas de corte social e reivindicativo publicados durante a República, a guerra e o exilio. |