Antía, ala-pívot ourensana: “Son feliz en Burela”

La ourensana Antía Pérez celebra el gol que abrió el camino al título, en la final ante el Melilla.
photo_camera La ourensana Antía Pérez celebra el gol que abrió el camino al título, en la final ante el Melilla.
La ala-pívot ourensana del cuadro lucense fue protagonista en la reciente Supercopa de España que levantó su equipo

La pasada semana se paralizó la Primera División femenina. En juego, la Supercopa de España. Fue en Burela, sin equipos ourensanos, aunque nuestro fútbol sala sí estuvo representado. Antía Pérez, una de las ya grandes realidades del panorama nacional a sus 22 años, fue protagonista en la consecución del trofeo que levantó el conjunto lucense. Fue titular tanto en los dos partidos y en la final anotó el gol con el que el Burela abría el camino hacia su cuarta Supercopa de España consecutiva, “algo incrible”.

Olvidadas las dos graves lesiones de rodilla que sufrió en 2018 disputando con la selección española los Juegos de la Juventud en Buenos aires -la izquierda- y en 2019 en un entrenamiento en su etapa en el Poio -la derecha-, la ala-pívot ourensana reconoce que “son feliz en Burela. Non so por chegar a un gran clube como é Burela, que me permitirá seguir crecendo como xogadora, tamén polo xeito que me acolleron. Pode soar a tópico, pero estou como na casa, estou feliz en Burela”. En la localidad de A Mariña convive con la pívot murciana Patri Ortega “e co meu can”.

El pasado fue un gran fin de semana para Antía. En lo colecvtivo, por el título; en lo personal, por su aportación a ese éxito; y además “ata gañou o Celta (de fútbol)”.

“Foi un torneo espectacular (la Supercopa). Xogar en casa é especial e o reto que tiñamos por diante, o de repetir título, supoñía un plus. En semifinais (5-3 en la final anticipada ante el Futsi, actual líder de la Primera División), fixemos un partidazo, demos unha clase de fútbol sala. Mirámonos antes do partido e dixémosnos que tiñamos que sacalo adiante. Tiñamos un nivel extra de motivación e as cousas non puideron saír mellor. Na final (ante el Melilla del técnico Morenín), estivemos ben dende o principio. Non houbo presión nen dúbidas e mandamos dende o principio. Ata marquei un gol, certo é que despois dunha gran xogada de Cilene, Estou moi contenta por poder axudar ao equipo”.

El título ya está en el zurrón, pero Antía no duda que alguno más caerá esta temporada. “Queremos gañalo todo e para eso seguimos traballando. No persoal, vou a seguir traballando con ilusión para mellorar cada día”.

Esto de ella y su equipo, aunque también habla de Atlético y Poio, sus máximos rivales en la liga, del Envialia, se exequipo, y de la selección española, a la que acudió a dos concentraciones. “Agora está por diante o Atlético, pero máis alá do aspecto anímico que supón gañar a liga regular o importante chega no play off, aí é cando hai que ser mellores. Poio está facendo unha campña espectacular. Atoparon o equilibrio para estar cos mellores e alégrome moito. En canto ao Envialia, empezou regular por todos os cambios que tivo, pero xa está conxuntado e ademáis fichou a Célia, unha xogadora excepcional. Nesta segunda volta se verá o gran equipo que é e volverá a estar entre os mellores. A opción da selección española aí está. Xa estiven un par de veces e oxalá poida ter continuidade, aínda que estar coas mellores é moi difícil”.

Te puede interesar