Alberto Cacharrón: "Reivindico a historia máxica do Camiño, un centro multicultural"

Teófilo Edicións edita a coidada publicación “Iter Sancti Iacobi”, do ourensán Alberto Cacharrón. Coñece todas as rutas do Camiño de Santiago e no libro repasa historia do Apóstolo. O escritor prepara un segundo traballo para o ámbito educativo. Hoxe é o protagonista do Foro La Región, que se celebra ás 20,15 horas no Teatro Principal de Ourense. Hoxe as entradas xa están esgotadas pero pode seguirse a conferencia por streaming, a través da web de La Región e en Telemiño. Como nace esta historia? É un asiduo do Camiño. Hai dez anos fixen o Camiño solo desde Roncesvalles e a experiencia foi tan bonita que decidín facer todos os camiños. Os sete. Comecei a investigar sobre o Camiño e o resultado foi este libro, en base a tradición santiaguista, co rigor histórico. Todas as publicacións sobre o Camiño baseánse na lenda, eu compaxinei as dúas versións. O que reivindico como cidadán do mundo é defender esta historia máxica, chámalle lenda, chámalle como queiras. Santiago deixou de ser centro espiritual e converteuse en centro de encontro multicultural. Que lenda ou tradición é máis sorprendente? O que máis me entusiasmou é o Camiño Francés, pero os outros teñen a súa importancia histórica. O Camiño francés ten unhas características que o fan moito máis atractivo que os demáis. Atractivo histórico, artístico e cultural. Que curiosidades atopou? Daste conta de que a súa existencia é moi anterior ao descubrimento da tumba do apóstolo. Era utilizado polas culturas celtas para peregrinar desde Centro Europa ata os puntos máis occidentais, onde crían que estaba a porta do paraíso. Para eles o Sol era unha das deidades máis adoradas, en Fisterra. Utilizaban o “Camiño do Sol” a través de Europa. O noso camiño, que actualmente é o camiño francés, era de peregrinación celta. Ten unha cualidade enerxética tremenda, coincide co Paralelo 42, unha das máis importantes da Terra. O xogo da oca ten moito que ver co Camiño, di no libro. É unha expresión do camiño de Santiago. Os templarios utilizaban unha concha dun molusco con 63 oquedades. Trasladarono a un taboleiro primitivo e nos taboleiros da oca atopas a Catedral de Santiago ou unha oca no punto final. Era un animal sagrado para os celtas e os templarios. Estuda a figura do peregrino. Por que empezou a xente a camiñar a Santiago? Naquel momento histórico estabamos invadidos polos árabes e o único reducto cristiano estaba en Oviedo. Unha vez que se descubriu a tumba de Santiago Apóstolo, od cristiáns encontraron o estandarte para animar ás tropas a loitar contra os musulmáns. Faltábanos un líder espiritual e Santiago converteuse nese ícono cristián. Ao ver que era moi venerado, os devotos cristiáns lanzáronse ás peregrinacions. De aí a fama de Compostela. Pódese facer o camiño sen espiritualidade? Hoxe se fas o Camiño, atópaste con xente de todo tipo de relixións. Hai que velo como centro diverso. É un baluarte a nivel galego bestial e, por suposto, a nivel universal.