A UN METRO

"Sushi? Hai que comer peixe de aquí"

01033211
photo_camera Xosé Iglesias en el "Primero Villar", capturas del día y desinfección en el muelle de Oza en A Coruña. // Suso Arjomil
Xosé Iglesias, marinero y poeta, tampoco entiende que en los supermercados vendan patatas de Egipto teniendo las de A Limia

Las horas remolonean para el que espera, ya sea por el final del confinamiento o por la llegada de un barco a puerto. Xosé Iglesias saluda cuando la proa del 'Primero Villar' enfila hacia el muelle de Oza, donde amarra la pesca de bajura en A Coruña. Son nueve metros de eslora, "nove metros de liberdade", como escribió en uno de sus poemas. Desde el puente "sin cadeas", como acostumbra a llamarlo cuando recita uno de sus poemas a una docena de millas _img-20200403-wa0016de la costa para colgar después el vídeo en la plataforma YouTube, le hace gracia que parezca la estampa de un familiar esperando por la pesca. "A miña parella está en Laxe e levo casi un mes sen vela. Tamén aos meus pais, que teñen máis de 70 anos e dame medo pensar que poidan contaxiarse".   

El tripulante peruano que lo acompaña en la faena se marcha con el quiñón. El que curra en el 'Primero Villar', barco comprado hace 16 años con lo que ganó desafiando el duro mar del Gran Sol, puede llevarse el pescado que desee para casa. "Tes que perdoar, pero onte foi unha miseria e hoxe foi ben a cousa". Bien es 35 cajas de pescado variado como pescadilla, salmonete y xarda principalmente. Zarpó a las cuatro de la mañana y tenía previsto llegar a puerto sobre las dos de la tarde, pero cuando la marea está a favor hay que aprovecharla. Y en la pesca tradicional se desmalla cada pieza a mano. "Medre o mar", proclama en sus vídeos. 

 Mientras descargaba las capturas en la lonja, el equipo de limpieza del Puerto de A Coruña ha pasado con una furgoneta desinfectando la zona. Y de la lonja en el Muro hasta Oza son otros 15 minutos de barco. La espera se acaba agradeciendo porque el sol abriga a estas horas. Este patrón de pesca nacido en Cee (1974) todavía no sabe la soldada que recibirá. "Aínda non falei co vendedor, pero a xarda na lonxa de Ribeira foi a 60 céntimos cando o normal nesta época do ano e a 1,50 euros". 

El día ha sido bueno pero ha tenido que recurrir a otro arte. "Esta semana cambiei de oficio. Levaba cinco meses andando á centola, pero tiven que facelo polo prezo. Unha centola de dous ou tres kilos que antes pagaban a 35 euros, 25 de media dependendo do tamaño, agora véndelas a oito e non chas queren. Con este oficio colles peixe máis variado e do que compra á xente ao estar pechados os restaurantes". 

"A partir de agora terían que tratarnos con máis mimo, quero seguir faenando, hai que alimentar á xente"

Resulta chocante que la demanda de pescado haya decrecido con el confinamiento y el cese de la actividad en restaurantes y casas de comidas. "A globalización tróuxonos este problema. O ano pasado aquí había centros comerciais promocionando gusanos e cucarachas fritas para comer cando en Galicia temos produtos de primeira calidade como xurelos, xardiñas, xardas... O capitalismo duro manda e mételle a xuventude novos produtos. Todo o que sexa novidade atráelles. Que carallo é iso de sushi e importar o costume de comer peixe crudo de Xapón? Aquí nunca tivemos o problema do anisakis e mira que nos sacou moita fame. Hai que comer peixe de aquí". 

ENSEÑANZAS

Iglesias confía en que la pandemia del coronavirus permita a la sociedad extraer enseñanzas. "Agardo que sexamos quen de darlle aprezo ao galego. A min dame moita rabia ir ao supermercado e ver que as patacas son de Exipto cando na Limia, en Ourense, hainas a moreas e teñen que tirar con elas. E o mesmo pasa cos gandeiros e o leite. A partir de agora aos sectores esencias terían que tratarnos con máis mimo porque gandeiros, agricultores e mariñeiros somos os que damos a cara cando hai un problema grave para que non falte de nada nos supermercados. Eu quero seguir traballando, pero téñenos que valorar".

1033183

"Como pode ser que un supermercado anuncie gusanos e cucarachas fritas cos produtos de primeira calidade que temos?"

 

Paco Souto, fallecido percebeiro y poeta de Malpica, lo sumergió en la letras. "Paco ensinoume un mundo novo e tamén a loitar polo mar a través da palabra". Lo aguijoneó para publicar su primer poemario 'Transfusión oceánica' y llegó a ver las galeradas de su segundo trabajo 'A relixión do mar'. Xurxo Souto, líder de la banda Os Diplomáticos de Monte Alto e impulsor del rock bravú, también ejerce de faro literario para Iglesias. Pero como cambió la centolla por la xarda, le ha dado un nuevo giro a su obra y ya cuenta con una "potente" editorial gallega interesada. "Agora estou con acuarelas nas que fago metamorfose con míticos barcos da Costa da Morte ata convertilos en peixe". Las acuarelas están expuestas en Estoupa, una tienda de Cee. Trabaja a destajo cuando no está en el mar y el libro se llamará 'Nación mar'. "Medre o mar", la pesca y las letras.  


 

Te puede interesar