OUFF

Laxe: “Espero que ‘Aquilo que arde' estea á altura de Galicia"

El cineasta presentó las primeras imágenes de su nuevo proyecto, rodado el pasado verano

Será, de nuevo, un proyecto muy personal lejos de narrativas convencionales y con un destacado protagonismo de las imágenes, centradas en este caso en los terribles incendios que cada año asolan Galicia. El director de origen gallego y ganador el pasado año del Premio Cidade de Ourense, Oliver Laxe, presentó ayer en el OUFF las primeras imágenes de lo que será su nuevo proyecto audiovisual, "Aquilo que arde", rodadas durante este pasado verano mientras acompañaba a un grupo de brigadistas en la difícil tarea de la extinción del fuego.

"Non quero facer nin cine social nin de denuncia, non é o que me pide o corpo. Penso que a través do poético podo ser máis político", aseveró Laxe dejando muy claro que "neste proxecto, eu como artista non busco culpables, non quero facer unha película con culpables. Sei que  non é o camiño sinxelo.  Podería buscar unha trama e xogar con esa rabia que ten a sociedade, pero o compromiso como artista e ir máis alá".

El director de la premiada "Mimosas" expresó su deseo de que esta película "fose un xemido de orfandade dese mundo que morre, porque o principal problema é que se desprezou o rural, que se deixou morrer. Espero que cos silencios, coa polisemia das imaxes se transmita un sentir dese mundo que me conmove".

Laxe, acompañado por un equipo de cinco personas, estuvo con las brigadas, pasando para ello las pertinentes pruebas físicas. "Non foi unha rodaxe clásica, senón un apuntamento de notas coa cámara de 16 milímetros achegándonos ao lume, cuyas imaxes son realmente hipnóticas. Atopamos xente moi boa traballadora. O que podo dicir é que saí do lume cunha percepción do ser humán moito mellor".

Objetivo

Laxe explicó que la intención con "Aquilo que arde" es hacer "unha película de ficción con imaxes documentais que narren os primeiros días de traballo de dous brigadistas, para o que buscaremos como actores a persoas familiarizadas co lume. Por outro lado, tamén abordaremos a historia dun pirómano que estivo na cárcere acusado dun incendio que sae e vai vivir coa súa nai. Convivimos con el no Caurel ata que un incendio o converte no centro das miradas".

Aunque las imágenes no corresponden a la gran oleada incendiaria que asoló Galicia a principios de este mes, este suceso hizo que Laxe recibiera muchos mensajes  agradeciéndole que decidiera contar estas tragedias. "Esperamos que a película estea á altura deste sufrimento. Escoito estas cousas e dame medo desta responsabilidade. Non sei si estarei capacitado para facer unha película á altura de Galicia e o seu sentir", aseguró el director.

Laxe destacó "a intensa figura humana, o xesto humano na súa loita contra a natureza, os moitos momentos preciosos de diálogos entre os brigadistas. Todo eso fixo que non quixeramos ningún guión". En ese viaje con la brigada aerotransportada, con sede en Toén, que trabajó toda la noche hasta el amanecer, Laxe recuerda que "a xente esperaba que apagasemos o lume e non que fóramos cunha cámara. Parece que o cineasta rouba a vida, pero o que fas é masticala no rodaxe para devolvela con máis vida aínda".

Entre el público presente para ver estas primeras imágenes de incendios y del incansable trabajo que supone extinguirlos, se encontraba un grupo de estos brigadistas, protagonistas indiscutibles de la mañana. "Espero que a emoción me deixe falar", señaló uno de ellos, "pero gracias por esa sensibilidade e porque fuches capaz de entrar no corazón do lume. Foste capaz de mostrar a parte humana dos brigadistas, xa que nunca se nos tomou en consideración".

"Aquilo que arde" aún tardará en visitar las salas de proyección, pero la expectativa ya está servida. 

Te puede interesar