Miguel Anxo Araujo Iglesias foi un ourensán que facía curvas as rectas para chegar ó destino. Só así se entende a vida deste bispo que nunca renunciou ós seus alicerces sociais e ó exercicio mitral do galeguismo, que para el era “cousa natural”
Os sucesos do 10 de marzo de 1972, que lle custaron a vida a Amador Rey e Daniel Niebla -dous obreiros da Bazán- e que serviron para que a mobilización sindical galega fendera os cabos que sostiñan…
Debes estar registrado para leer este contenido
Si ya tienes una cuenta, inicia sesión
star
Podrás registrarte con tu correo. Es rápido y gratis.
¿Necesitas ayuda? Envíanos un email a [email protected].