Día Mundial del Sida | "É case imposible non pensar na pandemia do VIH co que pasa agora"

Hoxe conmemórase o Día mundial da loita contra a sida, unha síndrome coa que nestes tempos se pode convivir, pero que se levou a vida de millóns de persoas dende o seu descubrimento hai case 40 anos. A pesar das limitacións da pandemia, o Comité Cidadán Anti Sida de Ourense celebrará este día nas redes sociais, que se tinguirán do seu vermello representativo, para poñer en valor os dereitos das persoas portadoras do VIH, que aínda padecen marxinación no seu día a día. Dende o Comité Cidadán Anti Sida de Ourense animan os ourensáns a celebrar este día sacando unha foto coa estatuta de Eduardo Blanco Amor, do que se cumpren hoxe 41 anos do seu pasamento, na Praza Bispo Cesáreo e a subila nas redes sociais. Para recordar ao ilustre ourensán tamén piden engadir unha frase súa xunto ao chío #UnhaEsmorgaDe e a continuación a palabra daquilo que se desexa, como poden ser bicos ou apertas. Hai certa similitude entre o que foi no seu momento o VIH e a covid agora? Estamos a falar de dous virus, un o do VIH que no seu momento supuxo a morte de moitas persoas e cambios tanto nos estilos de vida coma nas relacións familiares, e o outro é o da covid, que nos afecta a todos e está mudando as nosas formas de facer a vida e pola que está morrendo xente. É case imposible non pensar no inicio da pandemia do VIH co que estamos a vivir agora. Ata os propios sanitarios sofren o rexeitamento da sociedade por traballar en espazos nos que conviven coa covid. Coma no caso do VIH, isto ocorre pola ignorancia sobre a enfermidade e o medo. Ese rexeitamento por padecer o virus é outro dos puntos que comparten. Estas situacións son insolidarias e pódense definir como irrespectuosas. Unha persoa, por ser portadora dun virus, non ten que ser rexeitado pola sociedade, todo o contrario. Deberían estar máis apoiadas e as liñas de prevención están claras para poder facelo con seguridade. A discriminación segue sendo o maior obstáculo 40 anos despois. Se miramos o punto de vista sanitario, avanzamos moito no caso do VIH con fármacos que o controlan e incluso con portadores de carga vírica negativa que impiden a transmisión. Podemos dicir que non se morre por el, pero o rexeitamento existe. No ámbito social e laboral, especialmente, segue ocorrendo e temos que pelexar por conseguir unha sociedade máis solidaria. As aptitudes de estigmatización non favorecen a ninguén. Este ano, suman algunha reivindicación? Tratamos de enlazar as dúas situacións, a do VIH e a da covid, especialmente pola soidade na que está morrendo moita xente maior, como xa aconteceu no seu momento pola sida. Reivindicamos cambios no sistema que permitan conciliar os coidados dos maiores, que son os principais afectados por esta pandemia, e farémolo co lema "Unha Vida Dedicada á Vihda". Nos últimos anos apréciase un certo repunte de casos de VIH. Perdeuse o medo? Volve haber unha certa repunta e perdeuse en parte o medo. A xente nova en moitos casos non viviu o que supuxo a sida para a sociedade. A principal vía de transmisión son as conductas sexuais e son as máis difíciles de controlar. O sexo é divertido, pero tamén ten que ser seguro e segue habendo prácticas de risco que poden supoñer unha transmisión. É fundamental a detección precoz para evitar a transmisión? Estamos nunha taxa moi baixa do que se coñece como diagnóstico precoz, tárdase bastante en detectar o VIH. Iso quere dicir que moitas persoas están a transmitilo por falta de coñecemento. Non hai que terlle medo, pero si coidarnos en saúde.