O palmarés do Festival de Cine ten nesta décimo cuarta edición un sabor máis internacional ca nunca, máis dunha vintena de países acadaron o recoñecemento dos distintos xurados e tamén do público, que premiaron na súa meirande parte as coproducións.
Despois de máis dunha discusión e moitas reunións, pasadas as 13.00 horas de onte, o director xerente do OUFF, Enrique Nicanor, acompañado por unha representación dos xurados, daba lectura ó palmarés. Entre os asistentes, algúns dos participantes na competición, e deles, tres recibían a ovación da carpa.
O primeiro en escoitar o seu nome, e fíxoo por partida dobre, foi Anders Osterballe, que non contento con levar o Premio do Público á Mellor Curtametraxe por Milo's Wheels, acadou tamén o Premio do Xurado.
Uns intres despois sería o vigués Jorge Morais o que recibiría a noraboa, o seu traballo O pintor de ceos foi elexido para o Premio Eixo Atlántico.
E por último chegoulle o turno a Arno Dierickx, Premio Carlos Velo ao Mellor Director con Blood Brothers.
Un a un, o xurado foi dando conta dos títulos gañadores. Pola súa sensible descripción e un exquisito control dunha unidade de tempo narrativo, unha única xornada de lecer, e por o uso dunha linguaxe directa e popular que facilita a súa eficacia comunicativa, Hooked (Pesca deportiva) foi elexida como Mellor Longametraxe.
Tomislav Radic, por a croata Tri price o nespavanju (Tres historias de insomnio), conseguiu o Premio Cidade da Coruña ao Mellor Guión. Co mesmo filme, a actriz Rosana Pastor recibiu unha mención especial pola excepcional capacidade e o forte impacto que xenera o seu papel, no que amosa unha gran capacidade expresiva e interpretativa.
Outro galego, Miguel de Lira, e a alemana Birgit Minichmayr, forman a parella de Mellor Actor e Actriz, pola súa interpretación en Pedro e o Capitán e Alle Anderen (Todos os demais) respectivamente.
O xurado otorgou o seu Premio Especial á película El regalo de Pachamama, mentras que o público elexiu Absurdistan.
Pola beleza destilada narrando unha historia de amor e desamor, Intimidades de Shakespeare y Víctor Hugo, tivo a Calpurnia ao Mellor Documental.
Na categoría de Animación o premio foi para a peza alemana Germania wurst (Un pouco de historia de Alemaña), e na de Novos Media o Gran Premio a Innovación recibiuno This is J03, galardón co que o OUFF quere facer un recoñecemento á crecente influenza dos videoxogos no audiovisual.
A totalidade de premios e mencións especiais desta edición abrangue a máis de vinte nacionalidades distintas, polo que o festival ten ben merecido o adxetivo de internacional.
Unha cruel historia baseada en feitos reais
Nos anos 60, unha terrible historia conmocionaba Holanda. Uns adolescentes , fillos de familias acomodadas asasinaban a outro amigo sen motivo aparente. Levar esa historia ao cine acaba de darlle a Arno Dierickx o premio Carlos Velo ao Mellor Director. Dende que o mércores chegara a Ourense non saiu das salas de proxección para ver os filmes cos que competía: Descubrín que tiñan unha calidade técnica brutal e que había películas moi intelixentes e moi ben feitas, pero eso non tiña esperanza algunha de acadar o premio.
Como convencer ao público e ao xurado
Anders Osterballe non ocultaba a súa satisfacción polo dobre éxito acadado, a súa curta, Loftet (A promesa), foi a mellor tanto para o público como para o xurado, que non sempre teñen os mesmos gustos: A curta faise para comunicarlle algo ao espectador e si lle gusta significa que algo fixeche ben, saber que ademais tamén conveces ao xurado faime sentir moi honrado polo feito de que acepten o meu traballo. Levar os dous premios garantizame poder seguir traballando nesto e quizais agora a miña muller me tome máis en serio.
A garantía do futuro na animación galega
Jorge Morais, con O pintor de ceos, unha curta de 25 minutos feita sin presuposto, levará a finais de ano percorridos 200 festivais en todo o mundo. O Premio Eixo Atalántico que o convirte no mellor filme producido en Galicia ou Portugal de calquera das categorías do OUFF e o galardón número vintesete que recibe este xoven de Vigo. A historia do mariñeiro que se refuxia na pintura tras perder a súa familia ten certo paralelismo coa miña traxectoria como animador en canto ao proceso tan longo no que nos sumerximos o protagonista e eu.
O primeiro en escoitar o seu nome, e fíxoo por partida dobre, foi Anders Osterballe, que non contento con levar o Premio do Público á Mellor Curtametraxe por Milo's Wheels, acadou tamén o Premio do Xurado.
Uns intres despois sería o vigués Jorge Morais o que recibiría a noraboa, o seu traballo O pintor de ceos foi elexido para o Premio Eixo Atlántico.
E por último chegoulle o turno a Arno Dierickx, Premio Carlos Velo ao Mellor Director con Blood Brothers.
Un a un, o xurado foi dando conta dos títulos gañadores. Pola súa sensible descripción e un exquisito control dunha unidade de tempo narrativo, unha única xornada de lecer, e por o uso dunha linguaxe directa e popular que facilita a súa eficacia comunicativa, Hooked (Pesca deportiva) foi elexida como Mellor Longametraxe.
Tomislav Radic, por a croata Tri price o nespavanju (Tres historias de insomnio), conseguiu o Premio Cidade da Coruña ao Mellor Guión. Co mesmo filme, a actriz Rosana Pastor recibiu unha mención especial pola excepcional capacidade e o forte impacto que xenera o seu papel, no que amosa unha gran capacidade expresiva e interpretativa.
Outro galego, Miguel de Lira, e a alemana Birgit Minichmayr, forman a parella de Mellor Actor e Actriz, pola súa interpretación en Pedro e o Capitán e Alle Anderen (Todos os demais) respectivamente.
O xurado otorgou o seu Premio Especial á película El regalo de Pachamama, mentras que o público elexiu Absurdistan.
Pola beleza destilada narrando unha historia de amor e desamor, Intimidades de Shakespeare y Víctor Hugo, tivo a Calpurnia ao Mellor Documental.
Na categoría de Animación o premio foi para a peza alemana Germania wurst (Un pouco de historia de Alemaña), e na de Novos Media o Gran Premio a Innovación recibiuno This is J03, galardón co que o OUFF quere facer un recoñecemento á crecente influenza dos videoxogos no audiovisual.
A totalidade de premios e mencións especiais desta edición abrangue a máis de vinte nacionalidades distintas, polo que o festival ten ben merecido o adxetivo de internacional.
Unha cruel historia baseada en feitos reais
Nos anos 60, unha terrible historia conmocionaba Holanda. Uns adolescentes , fillos de familias acomodadas asasinaban a outro amigo sen motivo aparente. Levar esa historia ao cine acaba de darlle a Arno Dierickx o premio Carlos Velo ao Mellor Director. Dende que o mércores chegara a Ourense non saiu das salas de proxección para ver os filmes cos que competía: Descubrín que tiñan unha calidade técnica brutal e que había películas moi intelixentes e moi ben feitas, pero eso non tiña esperanza algunha de acadar o premio.
Como convencer ao público e ao xurado
Anders Osterballe non ocultaba a súa satisfacción polo dobre éxito acadado, a súa curta, Loftet (A promesa), foi a mellor tanto para o público como para o xurado, que non sempre teñen os mesmos gustos: A curta faise para comunicarlle algo ao espectador e si lle gusta significa que algo fixeche ben, saber que ademais tamén conveces ao xurado faime sentir moi honrado polo feito de que acepten o meu traballo. Levar os dous premios garantizame poder seguir traballando nesto e quizais agora a miña muller me tome máis en serio.
A garantía do futuro na animación galega
Jorge Morais, con O pintor de ceos, unha curta de 25 minutos feita sin presuposto, levará a finais de ano percorridos 200 festivais en todo o mundo. O Premio Eixo Atalántico que o convirte no mellor filme producido en Galicia ou Portugal de calquera das categorías do OUFF e o galardón número vintesete que recibe este xoven de Vigo. A historia do mariñeiro que se refuxia na pintura tras perder a súa familia ten certo paralelismo coa miña traxectoria como animador en canto ao proceso tan longo no que nos sumerximos o protagonista e eu.
