Los Premios Gran de Area de Aportación á Arquitectura 2022 distinguen tres proyectos de Ourense, entre un total de 16 obras escogidas tras horas de deliberación. Son los galardones más reconocidos del gremio en el sur de Galicia que buscan poner en valor la armonía entre arquitecto y promotor. “O obxecto é destacar o valor da obra arquitectónica, unha pequena pero importante aportación á arquitectura, á creación e á posta en valor da contorna”, dicen desde la organización, que tuvo que escoger entre 63 iniciativas presentadas. A las tres ganadoras de Ourense se unen 7 de Vigo y 6 de Pontevedra. La entrega de diplomas será en 2023.
Uno de los proyectos ganadores es una vivienda familiar en Soutoverde, Celanova. El ourensano Manuel Jorreto Díaz está detrás del proyecto, escogido “pola acertada execución dunha envolvente que conxuga o deseño dos detalles estratéxicos dunha vivenda pasiva de consumo enerxético case nulo cunha distribución interior polivalente e limpa, mostrando especial coidado pola integración no territorio e o respecto polos espazos exteriores”.
El segundo galardonado es la “Casa Palomar”, una vivienda entre medianeras en O Carballiño, ideada por la carballiñesa Goretti Díaz Cristóbal. El jurado valoró “o xeito de resolver un programa que demanda un modo de vida totalmente alleo á parcela e á contorna construída na que se atopa, humanizando unha normativa urbanística ríxida, e xerando uns espazos amables e flexibles que apostan ademais por unha construción sostible”.
Por último, reconocen la rehabilitación del edificio para el Centro Galego de Innovación da Formación Profesional, en la ciudad. Es obra de Estefanía Vázquez Müller, Roi Feijoo Rey y Santiago García Camacho. El jurado reconoce “a forma de resolver a sempre complexa readaptación dun edificio obsoleto, a través dunha serie de estratexias proxectuais enfocadas cara a funcionalidade xeral do inmoble, e onde constátase como a necesaria mellora da eficiencia enerxética e optimización das instalacións comúns non influíron negativamente na correcta configuración dos espazos, nin na compoñente estética, características ocasionalmente esquecidas ou infravaloradas neste tipo de tipoloxía edificatoria”.
