Ángel Suanzes publica o seu primeiro poemario, "E se a memoria está na boca", no que recolle pensamentos e sentimentos, directos e sen censura. Poemas que se presentan como un xogo cunha frase final entre aspas coa que busca a conversa, e coa que convida a que cada lector remate a composición coa súa propia conclusión. Unha faceta diferente á que acostumamos ver deste xornalista experto en cine.
“E se a memoria está na boca” é o seu primeiro poemario, que o levou a escribilo?
A necesidade de comunicar algo que diariamente non se pode expresar, de falar de sentimentos dos que no día a…
Debes estar registrado para leer este contenido
Si ya tienes una cuenta, inicia sesión
star
Podrás registrarte con tu correo. Es rápido y gratis.
¿Necesitas ayuda? Envíanos un email a [email protected].
