Son 26 pezas que son mobles, esculturas e representacións do Entroido. Así, dende os boteiros de Viana, miña terra, aos peliqueiros de Laza ou as pantallas de Xinzo están reflexados en diferentes mobles que todos temos: lámpadas, cadeiras, mesas, espellos… No que atinxe ao material, están feitos en madeira de diferente tamaño, dende un a cinco metros, e aplicolles diferentes cores e texturas, e incluso outros materiais como o granito ou a lousa.
Agora son 26 pezas, pero como e cando comezou todo?
Fai máis ou menos 12 anos cando fixen a primeira gran peza. A partir de aí, cada vez fun tendo máis interese no Entroido e coñecendo outros máis rurais e peculiares. A súa expresividade e relación coa natureza, que sempre espertan os sentidos, o seu corido, fixeron que seguise traballando nesta temática.
Que busca transmitir con esta mostra?
Sendo de Viana e da provincia de Ourense, o Entroido é todo un ritual. Estando tan preto non podía menos que facer algo desta temática. Para mín esta época é algo moi espiritual cunha mensaxe contida de tradición, cor, son, movemento…
A mostra busca expresar a continuidade entre corpo, roupa e moble. Representar unha conxugación entre o atávico da festa e a modernidade, xogando cos personaxes do Entroido, o seu animalario e os elementos típicos e simbólicos de esta festa.
Como artista, como se definiría?
A nivel técnico estou alonxado do que se considera “oficial”. Vou ao meu ritmo. Con respecto as miñas obras, reflexan o que eu sinto. Tento plasmar o tempo e o espazo nunha obra de arte. Gústame moito a expresión da cor, son colorista.
A figuración realista é outra das características da miña obra. Pezas que levan moito traballo, que tamén levan toques doutros materiais como o granito, a lousa, a pedra, chapa… para darlle riqueza á base que é a madeira.
Por que a madeira?
É un elemento máis sinxelo de traballar, con pouco peso, e que tamén ten a súa evolución. Ademais sempre é fácil atopar madeira.
A fotografía e a pintura son outras dúas expresións artísticas nos que tamén se mergullou.
Teño feito algunha exposición de pintura, un ano gañei o premio do deseño do cartaz do Entroido de Viana, teño fotografía do Entroido… Con todo os diferentes ámbitos seguen unha armonía, pero o meu traballo non me permite ter tempo para todo. A ver de xubilado…
O longo da súa traxectoria ten obtido numerosos recoñecementos.
Son moitos e moi diversos. Dende fotografía como o 1º premio Maratón Fotográfico Viana do Bolo (1989) ou a Mellor fotografía Maratón fotográfico de Vigo (1995) ata o 1º premio concurso cartel café de “Catro a Catro”, Vigo (1997) ou o 1º premio Certame de Escultura Alexandre Bóveda, do Concello do Grove (2000). Sen esquecer o 1º premio no concurso carteis de entroido, Viana do Bolo, Ourense no 2018.
Agora que o di, non nos podemos esquecer que vostede é mestre. Como ve as novas xeracións?
De Plástica, en Vigo. Efectivamente. Eu penso que máis que pensar en si os rapaces senten inquedanzas pola arte, a pregunta é se se lle da a importancia que se debe dende a docencia. Se se lle dan as ferramentas suficientes para que abran as súas mentes e entendan as cousas máis alá do marcado. Do estipulado segundo o manual. Moitas veces a programación fai que a xuventude acabe odiando o coñecemento.
Cal sería para vostede o principal motivo para visitar a súa mostra.
Para comezar, dinme que está gustando moito. E iso é boa sinal. Son obras que a xente pode percibir, saber o que ve.
Como vai vivir vostede o Entroido?
Este ano seguirei buscando entroidos tradicionais. É posible que visite tamén o norte de Portugal. Ao estar metido neste mundo un nunca acaba de descubrir todo o que hai.
