Había una vez, hai cen anos, na cidade das Burgas, uns seres que soñaban música… Esto pode ser o principio dun conto ou dunha lenda ou dunha festa porque a Coral De Ruada todo o converteu en canción.
Cen anos de ensaios, de partituras diferentes, cen anos de amigos que veñen e van entre bambalinas, cen anos de instrumentos ben afinados, de notas precisas, de traxes impecables, de xoias adecuadas e acordes á época. Cen anos de voz limpa, de arte no porte, no andar e no deterse. Cen anos de durmir con ansia, de viaxar cedo e voltar tarde. Cen anos de ilusión que pesan máis cós desvelos. Cen anos dando acordes como agasallo para o espectador que respira a golpe de música. Directores que raian a excelencia, presidentes que se desviven polo seu ideal. Por trascender… namorados todos de todos e todo. Cen anos de paixón. Só así se pode chegar tan lonxe, artistas.
Querida Coral De Ruada. Grazas por estes cen anos, por este camiño que segue sendo fiel a un profundo sentir: cultura de alto nivel, derroche de sensibilidade, beleza “que permanece inalterable no recordo”. Aí tedes o respecto e o cariño da xente de Ourense. Aí están vibrando por vós.
Sodes un lindo conto, unha lenda, unha festa. Hoxe todos cumprimos cen anos canda vós. E quen sabe?, ó mellor cada un de nós é unha fermosa melodía que un día foi soñada no corazón da nosa Coral De Ruada.
Longa vida á música.
