Dar un máster desde la huerta

BeFunky-collage (5)
Frente a la brecha digital están los ourensanos que, pese a algunos problemas de conexión, teletrabajan estos días en un rural que hace mucho más llevadero el confinamiento respecto a la ciudad: "Esto es un lujo". 

Preparar e impartir una clase universitaria desde la tranquilidad que ofrece un pueblo de 80 habitantes o subir un vídeo explicativo para tus alumnos de secundaria mientras escuchas el cacareo de tus gallinas es algo que solo puedes experimentar si teletrabajas desde el rural. 

Son muchos los profesionales que se han visto confinados en este entorno por la alerta sanitaria y, si bien es cierto que vivir esta situación puede llegar a ser "un lujo" desde la perspectiva de la paz y tranquilidad del lugar, también lo es que la red de Internet y la cobertura existentes no ofrecen garantías en todos los pueblos para poder desarrollar online las tareas profesionales. 

Francisca Fernández da clase en el máster de abogacía desde Trasmiras: "Teño boa cobertura, ningún problema"

Guiomar Vázquez, profesora de Secundaria en el Instituto Xesús Taboada Chivite de Verín, lleva más de un mes teletrabajando en su casa de Piñeira de Arcos, en Sandiás. No está sola, sino que convive con su marido y su hermana -que también deben trabajar, vía online, a distancia- y con sus hijas. "Unha das nenas ten que facer videochamadas coa profe e, cando esto ocorre, teño que deixar de teletraballar para deixarlle a ela o portátil xa que é máis cómodo que a tablet", cuenta Guiomar, quien sí reconoce que en la zona de Sandiás hay menos cobertura de Internet y móvil que en la ciudad de Ourense. "A través da wifi imos indo bastante ben, o que pasa é que a cobertura móbil é máis baixa e soamente podemos facer chamadas dende determinadas zonas da casa", añade. 

Es la primera vez que la familia vive una situación similar y, en el caso de Guiomar, nunca había trabajado de manera "tan intensiva" a nivel tecnológico y a distancia, aunque admite que la libertad que se experimenta en el entorno le ayuda a sobrellevar la situación. "Temos unha horta e podemos sair nalgúns momentos a tomar o aire. Nese senso é unha vantaxe", cuenta la profesora. 

Francisca Fernández, profesora de Derecho en la Universidad de Vigo, imparte un máster desde Pena, en Xinzo de Limia. Se trata del máster de Abogacía. "Estou traballando coa mesma normalidade que os meus compañeiros que o fan dende a cidade", asegura la profesora. "Eu teño clases online e, neste momento, estou impartindo as dun máster no horario previsto. Conéctome a unha plataforma de docencia virtual da universidade e, como che digo, á hora prevista estou cos alumnos coma se estivera na aula. Algún material hai que adaptalo e o medio é un pouco máis frío", añade. 

Sobre los inconvenientes del entorno, la profesora universitaria padeció algunos microcortes de luz hace días que dificultaron que desarrollara sus tareas con normalidad, aunque dice que ya han sido solventados y que no le ha costado adaptarse a la nueva situación de teletrabajo. "Nós no rural estamos acostumados a que haxa pouco movemento. Os compañeiros da cidade notan o tema do confinamento máis ca min", explica Francisca. "Vivimos nunha casa cun xardín e unha finca e iso, pois bueno, tamén facilita moito as cousas. Non teño ningún problema para conectarme, teño boa cobertura. Neste punto animaría á xente a que viñese a vivir ao rural porque, quitando situacións excepcionais, estar aquí, desempeñando calquera profesión, é doado", añade. 

Rosa Alonso, también profesora en Verín, sí experimenta en el núcleo de Vilaseca -Trasmiras- algunos problemas con la subida de vídeos a la plataforma que emplean en el centro de Secundaria para dar clases."Esto pode desanimar a algunha xente que queira vir traballar ao rural. É importante dar a cobertura necesaria para que ésto non sexa un impedimento", opina Rosa. "Ao mellor cando remate o confinamento hai moita xente que se anima a volver ao rural, porque aquí é máis doado subsistir".

Te puede interesar