Opinión

Por trapos ou por farrapos

Cando vou no coche tan só acostumo escoitar as noticias ó ir ó traballo, é dicir, entre as sete e cuarto ou e vinte e as oito menos cuarto. Despois, se me acordo e me coincide, nas horas en punto procuro poñer o dial nelas. Pero tan só para escoitar os titulares. Ditos estes axiña me dedico á música, porque a política abúrreme, cánsame e cabréame. Non obstante, o venres, pola tarde, e non sei se foi mentres cambiaba un CD ou porque coincidiu no momento de que cando acendín o coche tiña a radio posta, o caso é que oín algo de alguén que dicía que había moitas máis mortes por violencia de xénero que as cometidas por ETA (entendo que estaban a falar do final de etapa desa organización terrorista), pero que, polo que fose, non se lle estaba dando a importancia que se merece. Ó momento xa estaba poñendo música, pero hai que recoñecer que ese alguén tiña razón, principalmente no da cantidade das mortes. ETA é certo que matou a moitos, pero é que por violencia de xénero... ufff, asusta ata pensar no número das vítimas.

O de matar, sexa polo que sexa, vennos no instinto. E na maldade. Moitas veces porque se cruzan os cables. Pero desde tempo inmemorial somos propensos a matar, e a matar, e a matar. Polo que sexa e de calquera maneira; con motivo ou sen motivo; por trapos ou por farrapos. O caso é matar desde que o mundo é mundo. Teño un exemplo á man acaecido no mes de xaneiro de 1912, cando a Garda Civil de Maceda detivo no seu propio domicilio a María, a Elena e a Bernardino Cid Guede, irmáns, naturais e veciños da Venda, parroquia de Betán, concello de Baños de Molgas, por supoñerlle á primeira, autora dun infanticidio, e ós demais como cómplices, os cales axiña os puxeron a disposición do xuíz de instrución. Non sei se no 1912 A Venda pertencía á parroquia de Betán; hoxe sei que pertence á de Cantoña. É igual; haxa erro ou non nese xornal galego que publicaba a noticia o 28 de xaneiro, o caso é que aí temos un exemplo de... maldade?, cruce de cables?, descontrol? Porque non debe ser fácil matar a un cativo, case sempre ó teu propio cativo. E non obstante, nin foi o primeiro caso nin, por desgraza, será o último. Porque seguimos levando o demo metido no corazón.

Te puede interesar