Opinión

Saír dun souto para meterse noutro

Pensabamos a semana pasada que a vida volvería á normalidade, porque, entre o racismo de Vinicius e as eleccións municipais, o barullo fora moi intenso e xa tocaban uns días tranquilos. Pois non; eramos poucos e pariu a avoa, ou o que é o mesmo, que saímos dun souto para meternos noutro. Cando aínda os alcaldes ou alcaldiños nin tan sequera puideran lanzar algunha proposta para intentar cumprir o prometido (é un dicir), zas, novas eleccións ó canto. Agora as xerais. A outra semana foran promesas locais, agora toca escoitar promesas nacionais e, como abarca tanto territorio, promesas á esgalla.

Xa sei que as municipais foron a mecha que acendeu o foguete das xerais. O medo é libre e alguén lle viu axiña os ollos á carriza ou o cu á curuxa. Non quedou outra entón que convocar novas eleccións, é dicir, voltas e máis voltas coa barafunda electoral, co formigueiro de encontros, visitas, parladoiros e mitins políticos (Despois alguén falará mal do fútbol, como se a política fora unha santa). Se todos tivésemos as ideas claras como as teño eu, non se precisaba ningún rebumbio; chegaba con ir ás urnas e deixar caer a papeleta apropiada. Eu son moi listo: sen que pase nada de nada, xa sei a quen botarei.

E non quero predicar máis, xa que do Padornelo para alá... alá cada quen coa súa conciencia. Do Padornelo para alá semella que España vai ben e do Padornelo para acá, Galicia vai moito mellor. Principalmente en Sanidade e Educación. En Sanidade, por exemplo, dezasete horas e media (desde as doce e media da noite ás seis da tarde) nos boxes de urxencias e cos corredores cheos de camas con enfermos. Nos boxes esperando a que houbese habitacións libres e nos corredores esperando a que houbese sitio nos boxes. Galicia vai moito mellor.

En Educación... de todos é sabido como anda a lingua galega. Dicir de canga baixa ou de capa caída é darlle un plus. Cada día estamos a perder galego falantes. Normal. A propia Xunta prohibe que se dean certas materias na nosa lingua. Así é que, señor Rueda, non venda vostede fume, que, a causa destes dous órganos administrativos, estou bastante nervioso e nun tris de alterarme, de irritarme, de desacougarme. Porque non se pode botar a lingua a pacer e, ó momento, pechar os ollos. Mire para a súa propia casa antes de botarlle a man polo lombo ó señor Feijóo.

Te puede interesar