Alfonso Blanco “Fosco”: "Portocabo é froito do gran éxito do momento e da nosa frustración"

“Quen me ía dicir, cando frecuentaba o cineclube de Ourense, que chegaría a ter a productora dos meus soños; que profesionais do audiovisual como Campanella ou Javier Cámara, chamarían á porta para traballar con nós”. Alfonso Blanco “Fosco” é CEO da súa propia productora audiovisual, Portocabo, que acaba de recibir o premio da Cultura Galega 2023, o que entende como unha recompensa á perseverancia. Como conseguiu acadar o seu soño? Nin nos mellores pensei que un producto feito en Galicia cun equipo 100% galego, liderado por unha productora galega, puidese alcanzar o nivel ao que traballamos na actualidade. É unha historia de moito esforzo e capacidade de traballo, mesturada con capacidade creativa, gañas e sorte, agora que miro cara atrás. Na vida hai puntos de inflexión e eu descubrín o primeiro en Ourense, mentres estudiaba Empresariais e xogaba nos xuvenís de Caixa Ourense. Naquel tempo comecei a frecuentar o cineclube Padre Feijoo. Xa era afeccionado a ir de pequeno, o meu pai levabame ó cine á Rúa desde Freixido. Aos seis meses, xa formaba parte da directiva do cineclube. Que máis puntos de inflexión? Veño á Coruña e comezo a miña relación cunha incipiente xeración de xente que estaba empezando no audiovisual. Coñezo a Pepe Coira, que era director do CGAI, (agora compañeiros de profesión e de empresa), e tamén a outro valdeorrés, a Manolo González, da Rúa, e empezo a descubrir, mentres estudio Empresariais, qué maravilla é esto do audiovisual. Tiven a sorte de descubrir cedo unha vocación. Tiña claro que quería ser productor… Daquela non se sabía o que era ser productor. Eu quería ser guionista ou director. De feito foron as palabras de Manolo González as que me fixeron cambiar de idea: “Eso de saber de números e de contidos, chámase productor executivo; o que ti eres de verdade é un organizador, un productor”. E fíxenlle caso e formei parte da primeira promoción de productores do módulo que él fundou na Escola de Imaxe e Son da Coruña. E chega “Mareas Vivas”… Non rematara na Escola, faltabame presentar o proxecto final, e xa entrara a traballar na serie cunha responsabilidade moi alta. Os que formabamos o equipo tíñamos 26 ou 27 anos e aquelo nos cambiou a vida. Foi unha oportunidade. Despois entrei na productora que naquel momento era a máis grande de Galicia, na que estiven once anos, durante os cuais nunca nos faltou traballo. Por que a deixas? Eu monto Portocabo froito dun enorme éxito e dunha enorme frustración. Eramos moi bos xerando contidos para Galicia, pero non para o resto de España e do mundo. A min, e aos meus compañeiros, o corpo nos pedía máis. Os primeiros anos de Portocabo foron moi duros, pero chegou “Hierro”. Ese pelotazo que tanto desexabamos. Un equipo maduro, corenta galegos desplazados á isla que o deron todo. Qué queres para o futuro? Desde unha posición privilexiada, alcanzada tras moitos anos de traballo e esforzo, queremos agora axudar ó sector a consolidarse en Galicia e de aí a miña presidencia do Clúster. Tamén espero seguir xerando contidos cun nivel de esixencia alto e abrir novos mercados como o americano.