O independentismo radical é un feito en Euskadi, en menor medida en Cataluña e qué falar de Galicia? Son datos da realidade baseados nos votos, que ningún demócrarta pode ignorar. O independentismo radical é lexítimo, sempre que non se apoie na violencia (pois en tal caso é, simplemente, un feito criminal).
A presencia do independentismo radical con grupo propio sería un feito novo nas Cortes, que debería verse como un tránsito da dialéctica das bombas á do verbo. No Congreso, a palabra do independentismo radical será áspera e sen contemplacións, pero vaise integrar no mundo do parlamento ?é dicir, do parlar, da fala- una tensión que estaba aí e que, dalgún xeito, civilízase.
Porén, a súa lexitimidade democrática non será plena ata que ETA desapareza. Se ETA seguira existindo, o grupo de Amaiur sempre podería ser visto como un guiñol, manipulado por a súa man.
