Dicía o meu pai a un paisano máis parvo que listo: 'Como diaño vas sementar o millo nesta terra sen lentura, vaiche boa! De non ollares pardais nin lavandeiras á procura das miocas que quedan ao descuberto cando se ara, espera a que mexe o de arriba tres días porfiados e, logo, que escampe outros tres. Sementa e deixa a terra fecundada como Deus manda, cagoental! que cousa ben feita xa non mete présa'.
Parada de Sil, terra con lentura adubada dende tempos esvaecidos por druídas, meigas e freires. Como resultas deste tesouro, hoxe, poderás albiscares as ánimas en pena trala néboa peneirada na mesta fraga de carballos e, mesmo, ollares aos mouros empoleirados nos cumios do Canón do Sil ou quedares pasmado co canto engaiolante das ninfas guichando detrás dos amieiros nas fontes de Maraván. Que vés no agosto e chove, pois achégate ao acubillo dun vello castiñeiro, dentro da caracocha que te abrace, mentres están a pingaren porfiadas gotas da treboada pasadía co recendo a perfume de candea; se falamos de psicofonias, baixa ao lugar recreativo de Rabacallos, e sentirás a carraca do muíño, parado no tempo; que che gusta fisgar, entón poderás entrever, tralas cortinas das fervenzas no canón do Mao, como se acicalan as meigas antes de voaren 'a escarrancha pernas das súas escobas, por riba dos silveiros e por debaixo das carballeiras' na mañá de San Xoán; que acodes á andaina da castaña polos vellos camiños de ferradura, sentindo na pel a lentura do orballo, vai indo paseniño á procura de petroglifos e de trisqueis celtas disque gravados nos cantos das penas do Balcón dos Mouros, mentres escoitas cantos de 'maitines e laudes' espallados pola suave aura no rebulir das follas dos castiñeiros do souto de Santa Cristina que te farán repousar, calado nos biosbardos.
Que presumes de cuspires moi alto, á nosa conta, coma un porco de pé, que te decates, macaquiño, que esta noite vas ouvir o mal agoiro da curuxa no cu da noite: 'busca viño, busca pan, que mañá te enterrarán', disque vai vir a parca coa axenda a pedirche as contas dos votos: que a todo porco lle chega o seu San Martiño e, de non vir hoxe, non digas que chove, cando estás a mexar por nós.
Que presumes de cuspires moi alto, á nosa conta, coma un porco de pé, que te decates, macaquiño, que esta noite vas ouvir o mal agoiro da curuxa no cu da noite: 'busca viño, busca pan, que mañá te enterrarán', disque vai vir a parca coa axenda a pedirche as contas dos votos: que a todo porco lle chega o seu San Martiño e, de non vir hoxe, non digas que chove, cando estás a mexar por nós.
