A Audiencia de Ourense condenou a tres anos de prisión a Antonio Villasante Fernández, veciño de Viana do Bolo e a devolver 73.000 euros á esposa e fillos da súa vítima, falecida seis meses despois de denuncialo, polo delito de estafa agravada pola súa contía e coa circunstancia atenuante de 'dilación indebida' dende que se presentou a denuncia en 2006 ata que se ditou a sentenza coñecida este martes.
Segundo recolle a sentenza dos maxistrados da Audiencia provincial, no xuízo celebrado durante os días 26 e 27 de febreiro quedou probado que o agora condenado convenceu ao seu veciño Alberto F.B., de 72 anos, de que poderían acceder a un 'lucrativo negocio' se compraban a maquinaria embargada a unha empresa construtora e que sairía a poxa xudicial, para logo revendela máis cara á empresa OHL 'garantíndolle importantes beneficios', segundo o texto xudicial.
O acusado obtivo do seu veciño 73.750 euros en pequenas sumas, sempre en metálico e ao longo de catro anos, sen recibos, a medida que entregaba á súa vítima nomes de diferentes xerentes do grupo empresarial comprador, notarios, números de teléfono 'e todo iso ficticio chegando mesmo a presentalo a unha persoa como notario'.
O condenado tamén entregou ao seu veciño estafado varios resgardos bancarios de ingresos nunha conta correspondente ao Xulgado do Penal número 2 de Zaragoza, onde o propio Antonio Villasante fora condenado por estafa en 2003, con cantidades alteradas, e certificados de venda á empresa OHLU estampados cun selo encargado e utilizado para a falsificación polo acusado.
Ademais, simulou e aparentou ingresos pola venda da maquinaria a OHLU con letras de cambio por 171.000 euros e 132.000 euros. Ao estafado a Alberto F.B., Villasante sumou empréstitos de 49.950 euros e 7.000 euros doutros dous veciños, aínda que estas cantidades non se sumaron ao estafado porque os propios prestamistas explicaron no xuízo que non foron enganados nin esperaban participar dos beneficios do 'irreal negocio', senón que prestaron ese diñeiro a cambio dunha 'mariscada', nun dos casos, e do pagamento de 700 euros que Villasante debía por comidas, no outro.
A vítima da estafa faleceu o 24 de decembro de 2006 sen recuperar o diñeiro entregado e oito meses despois de denunciar a estafa, deixando esposa e un fillo.
TAMÉN VÍTIMA
Segundo se alega na sentenza, o acusado recoñeceu sempre as entregas de diñeiro que lle fixo o seu veciño, que non llas devolveu e que o suposto negocio era un engano 'pero no que tamén el era vítima', segundo se recolle no texto.
Para os maxistrados, as xestións policiais confirmaron a inexistencia de notarios, empresas e de todas as persoas mencionadas polo acusado e tivo unha intervención activa pois foi o que encargou o suposto selo da empresa OHLU polo que a súa autoría 'queda acreditada'.
O xa condenado deberá cumprir unha pena de tres anos de prisión, pagar unha multa de 1.670 euros e devolver os 73.750 euros á familia da súa vítima.
A pena é a correspondente a un delito de estafa con agravante da contía, sen agravante da reincidencia pois todas as entregas de diñeiro se unen nun só delito, e a un delito de falsidade en documento privado e non mercantil como pedían as acusacións pública e particular.
'DILACIÓN INDEBIDA'
Os maxistrados aplicaron, ademais, a atenuante de 'dilación indebida' que pediu a defensa do agora condenado, pois dende a denuncia en 2006, a duración do proceso non está xustificada 'nin pola súa complexidade, nin polo asunto, nin polo número de implicados nin por ningunha outra circunstancia', e recorda que en todo ese tempo foi paralizado en dúas ocasións pero unha foi porque o acusado estaba en busca e captura 'e foi localizado prontamente' e outra por unha proba caligráfica que tamén se realizou.
O representante legal da acusación particular explicou a Europa Press que a familia do estafado 'nunca recuperará o diñeiro perdido pois o acusado se declarou insolvente' e engadiu que consultará se a esposa e fillo da vítima queren recorrer a sentenza, algo posible cun recurso de casación ante o Tribunal Supremo.
Pola súa banda, o avogado da defensa indicou a Europa Press que recomendará o condenado que non recorra o fallo xudicial.
O acusado obtivo do seu veciño 73.750 euros en pequenas sumas, sempre en metálico e ao longo de catro anos, sen recibos, a medida que entregaba á súa vítima nomes de diferentes xerentes do grupo empresarial comprador, notarios, números de teléfono 'e todo iso ficticio chegando mesmo a presentalo a unha persoa como notario'.
O condenado tamén entregou ao seu veciño estafado varios resgardos bancarios de ingresos nunha conta correspondente ao Xulgado do Penal número 2 de Zaragoza, onde o propio Antonio Villasante fora condenado por estafa en 2003, con cantidades alteradas, e certificados de venda á empresa OHLU estampados cun selo encargado e utilizado para a falsificación polo acusado.
Ademais, simulou e aparentou ingresos pola venda da maquinaria a OHLU con letras de cambio por 171.000 euros e 132.000 euros. Ao estafado a Alberto F.B., Villasante sumou empréstitos de 49.950 euros e 7.000 euros doutros dous veciños, aínda que estas cantidades non se sumaron ao estafado porque os propios prestamistas explicaron no xuízo que non foron enganados nin esperaban participar dos beneficios do 'irreal negocio', senón que prestaron ese diñeiro a cambio dunha 'mariscada', nun dos casos, e do pagamento de 700 euros que Villasante debía por comidas, no outro.
A vítima da estafa faleceu o 24 de decembro de 2006 sen recuperar o diñeiro entregado e oito meses despois de denunciar a estafa, deixando esposa e un fillo.
TAMÉN VÍTIMA
Segundo se alega na sentenza, o acusado recoñeceu sempre as entregas de diñeiro que lle fixo o seu veciño, que non llas devolveu e que o suposto negocio era un engano 'pero no que tamén el era vítima', segundo se recolle no texto.
Para os maxistrados, as xestións policiais confirmaron a inexistencia de notarios, empresas e de todas as persoas mencionadas polo acusado e tivo unha intervención activa pois foi o que encargou o suposto selo da empresa OHLU polo que a súa autoría 'queda acreditada'.
O xa condenado deberá cumprir unha pena de tres anos de prisión, pagar unha multa de 1.670 euros e devolver os 73.750 euros á familia da súa vítima.
A pena é a correspondente a un delito de estafa con agravante da contía, sen agravante da reincidencia pois todas as entregas de diñeiro se unen nun só delito, e a un delito de falsidade en documento privado e non mercantil como pedían as acusacións pública e particular.
'DILACIÓN INDEBIDA'
Os maxistrados aplicaron, ademais, a atenuante de 'dilación indebida' que pediu a defensa do agora condenado, pois dende a denuncia en 2006, a duración do proceso non está xustificada 'nin pola súa complexidade, nin polo asunto, nin polo número de implicados nin por ningunha outra circunstancia', e recorda que en todo ese tempo foi paralizado en dúas ocasións pero unha foi porque o acusado estaba en busca e captura 'e foi localizado prontamente' e outra por unha proba caligráfica que tamén se realizou.
O representante legal da acusación particular explicou a Europa Press que a familia do estafado 'nunca recuperará o diñeiro perdido pois o acusado se declarou insolvente' e engadiu que consultará se a esposa e fillo da vítima queren recorrer a sentenza, algo posible cun recurso de casación ante o Tribunal Supremo.
Pola súa banda, o avogado da defensa indicou a Europa Press que recomendará o condenado que non recorra o fallo xudicial.
