FORO LA REGIóN

Alfredo Conde: “Teño en mente a saga do Padre Feijoo, pero fáltame tempo”

El escritor alaricano fue desgranando detalles de su libro “Chovida do ceo” a través de un diálogo con Iglesias Sueiro 

El escritor alaricano Alfredo Conde y el profesor de Secundaria Gonzalo Iglesias Sueiro sostuvieron ayer un ameno diálogo en el centro cultural de la Diputación Marcos Valcárcel, dentro del Foro La Región, a través del cual se fueron desgranando detalles extraídos de la realidad y que el autor ourensano ha trasladado a su último libro, "Chovida do ceo", un texto de novela negra "pero sin los tics propios del género", según dejó claro Sueiro.

El protagonista del libro es el inspector Salorio, "un home a punto de xubilarse, unha boa persona que está inspirada na figura do meu tío, que tamén foi policía", explicó el autor.

Salorio investigará el caso de una joven que aparece muerta frente a la Catedral, aunque el propio Alfredo Conde recuerda que "antes empecei a escribir unha historia en torno ao roubo do Códice Calixtino", pero la realidad se adelantó a su idea,

En "Chovida do Ceo" aparecen personajes como Purificación Rumbao, "que foi un personaxe real, á que a súa familia tivo que meter no convento de San Paio de Antealtares para que non vise o seu noivo, pero cada noite este atopaba un oco nalgunha das fiestras ata que se lle tapiaron todas menos unha", y así permanecen a día de hoy.

Alfredo Conde recordó el carácter "dos Rumbao, especialmente delas", y también la relación de esta familia con los Feijóo. Al hilo de esta referencia, el escritor alaricano afirmó tener en la cabeza "a saga do Padre Feijóo dende o siglo XVII ata o de agora", aunque reconoció que "fáltame tempo, e hai outras istorias".

Iglesias Sueiro le fue preguntando por pequeños detalles, como el hecho de hacer referencia en un pasaje del libro "a Gento y no a Kubala", a lo que Conde respondió que "a mín sempre gustáronme os xogadores de fútbol que corren, e Gento corría, mentres que Kubala iba a saltitos".

Pequeños detalles que, según señaló el escritor, hacen viva esta novela y la alejan del tópico de cine negro, detalles como el de los japoneses apuntándose a la cola de la comunión, "simplemente porque é unha cola", y repitiendo la operación ante la sorpresa del cura. Un episodio que se basa en "un personaxe alaricano, que tiña alzhéimer e percorría as parroquias da vila tomando comunión tras comunión".

Te puede interesar