Que de todo houbo no pasado proceso de Investidura.
Falou don Pablo Iglesias da famosa Cruz de Borgoña e, por uns segundos, tódolos presentes quedaron descolocados, e en silencio; en realidades, todos menos un. “Se sonríe el señor Aitor Esteban, que sabe muy bien lo que significó la Cruz de Borgoña para los viejos gudaris vizcaínos. En cambio –dirixíndose ó destinatario, en ton xocoso el señor Rivera lo tendrá que buscarlo en google”. Un silencio que fixo moito máis audible a palabra gilipollas lanzada por este último con todo o desprezo. Un desprezo que don Pablo celebrou con expresión risoña, xa que tal ofensa quedaba compensada pola súa abraiante exhibición de sabedoría.
¡Canta soberbia, Deus, canta soberbia!
Señor Pablo Iglesias – a el me dirixo pera preguntarlle de maneira serea, ¿tivo algunha vez noticia do poema que lle transcribo máis abaixo? De ser a reposta positiva, ¿cal sería, ó seu entender, a interpretación do texto? ¿Xustificaría, vostede, a arrogancia de dona Tetina? ¿Merece tal desprezo o coitado de don Quilino? ¿Cal é o verdadeiro sentido de gabardina neste contexto? Qué me diría da frase “se perdió en el molino”.
Aclaración: o orixinal, aínda que composto en Galicia, está escrito en lingua castelá.
E xa sen máis, vaiamos a letra do poema que leva por título Vergoña:
“Adónde vas Tetina
con esa gabardina.
Voy en busca del Quilino
que se perdió en el molino”.
Antes de rematar, e de non ter vostede noticia do caso, debo advertirlle, señor Iglesias, que por moito que busque e rebusque en Google nada vai conseguir. Si, estivo durante unha curta tempada recollida no citado buscador, onde todo quedaba moi claro. Mais, por manobras torticeiras dunha persoa con moito poder implicada no asunto (manobras que me resultaría largo detallar aquí), todo quedou borrado de google para sempre.
