Camila Álvarez Rivero, "O teatro é como unha escola, ás veces un pouco sacrificado, pero moi gratificante"

Teatro Solpor estrea este xoves, ás 20,15 horas, no Auditorio Ilduara de Celanova, “Nadal 2030: Zona Cero”. Unha obra para toda a familia escrita e dirixida por Camila Álvarez. De que vai a obra? É unha obra futurista. No Nadal do 2030 o mundo está gobernado por un sistema opresivo. Está todo prohibido, ata o Nadal. A escena desenvólvese na praza dun pobo, onde hai unha árbore e un can que van tomar vida porque están fartos do sistema. É unha mensaxe de esperanza. As guerras e os rexímenes totalitarios non teñen cabida en ningún momento. Quen participa? Somos once mulleres, non hai ningún home. É unha pena, gustaríanos que os homes se apunten a Solpor. Para esta obra temos a colaboración da Banda de Música con Jorge González (piano), que é marabilloso e me axudou moitísimo, e as irmás Olalla e Zaira A. Garrido con frauta e clarinete; a coral polifónica Solpor con Mery ao fronte; e a asociación Baila Conmigo con Margarita González e Modesto Vispo. Agradezco tamén o apoio do equipo audiovisual e do Concello de Celanova. Como fai para escribir, dirixir, interpretar? Eu empecei a escribir para facer papeis adaptados á cantidade de cativos que teño nos colexios, nas actividades de teatro. Ás veces é máis difícil adaptar unha obra xa escrita que escribila eu. E, ao escribila, sei como teño que dirixila. Non son unha escritora de prestixio, fago o que podo. Que aporta o teatro? O teatro axuda a relacionarse cos demais, na concentración, na memoria, a perder a vergoña e ese medo escénico. É un pouco sacrificado, pero moi gratificante. Facemos xogos dramáticos, vocalización, traballo xestual… A xente máis tímida é a que máis evoluciona nese senso. Canto tempo leva en Solpor? Levo 41 anos, dende os 18. Foi unha das iniciativas que impulsou don César, como outras moitas na vila. A primeira obra que fixen foi “A Virxe do Cristal” dirixida por Alfredo Vázquez. Eu non sempre estiven como directora e houbo varias interrupcións. Agora levamos dende o 2014-2015. Que plans ten para 2024? O reto é darlle visibilidade ao grupo. Imos ver si podemos representar as obras dous ou tres veces, en Celanova e fóra. Despois de tanto ensaio, é unha pena que só se represente unha vez.