Wikileaks agradece a 'honra' de recibir o Premio José Couso á Liberdade de Prensa e reclama que o caso non se peche

 El portavoz de Wikileaks, el periodista islandés Kristinn Hrafnsson, antes de la conferencia de prensa que ha ofrecido hoy en Ferrol donde recibirá el Premio José Couso de Libertad de Prensa, concedido a este portal.
O xornalista islandés e actual voceiro de Wikileaks, Kristinn Hrafnsson, manifestou sentirse 'honrado' por recibir en Ferrol (A Coruña) o VII Premio José Couso á Liberdade de Prensa e reclamou que o caso sobre a morte en Iraq do cámara de televisión por disparos dun tanque norteamericano non se peche 'en falso'.
Kristinn Hrafnsson acudiu a Ferrol a recoller o premio en substitución do australiano Julian Assange, fundador de Wikileaks en 2006, que cumpre arresto domiciliario en Norkfolk.

Hrafnsson participou nunha recepción oficial no Concello de Ferrol e na ofrenda floral realizada á escultura 'Ás Ceibes' antes de recibir oficialmente o premio no Teatro Jofre. O galardón está organizado polo Colexio de Xornalistas de Galicia e o Club de Prensa.

O actual voceiro da organización asegurou en rolda de prensa que o premio supón 'unha honra' por ser entregado por xornalistas, malia o debate sobre se Wikileaks realiza un traballo xornalístico, pero tamén porque recorda a memoria de José couso, falecer en 2003 en Iraq.

Neste sentido, mostrou a súa satisfacción polo feito de que a revelación dos cables e as comunicacións entre o Departamento de Estado estadounidense e as súas embaixadas en outubro de 2010 contribuísen á reapertura do caso de José Couso, falecido en Bagdad en 2003 e engadiu que será importante para a profesión xornalística e a familia de couso que se chegue a unha solución e que o caso non se peche 'en falso'.

'A IDEA DE WIKILEAKS ESTÁ A CALLAR NA SOCIEDADE'

Por outra banda, referiuse á situación de 'tortura' á que se someteu ao soldado Bradley Manning, acusado de filtrar documentos de Iraq a Wikileaks, e ao que realizáronselle 'vexacións' como privalo do sono ou espilo en público.

A pesar da situación que está a vivir, sostén que este feito non está a evitar que outras persoas sigan enviando información á organización, polo que polo que considera que a idea de 'Wikileaks está a callar na sociedade', e 'se está a repetir noutras plataformas que seguen xurdindo'. 'Un dos maiores logros de Wikileaks é estender o seu ideal'.

'INTENTARÁN ACUSAR A ASSANGE DE ESPIONAXE'

Wikileaks enfróntase na actualidade a 'un ataque frontal', segundo aseveró Kristinn Hrafnsson, e a todo 'un exército de avogados' que tratan de atopar un caso contra a organización ou contra Assange, ao que cre que mesmo tratarán de acusar de 'espionaxe'.

Aínda que os 'ataques' contra Wikileaks, segundo afirmou, proceden non só de Gobernos ou de entes públicos senón tamén de entidades bancarias internacionais como 'Visa, MasterCard, Bank of America ou PayPal', que se erixen como 'xuíz e executor dun castigo' e que 'xulgaron a Wikileaks culpable e por iso estana a bloquear'. Aínda así, ante as palabras previas de representantes de Novacaixagalicia, que contribúe á organización do premio, agradeceu a súa colaboración e matizou que é 'a primeira entidade bancaria que fala ben de Wikileaks'.

En relación á actual polémica xurdida en España pola convocatoria de roldas de prensa nas que os xornalistas non poden realizar preguntas, asegurou que lle parece 'indignante e atroz' e apostou por 'boicotear' este tipo de actos. Animou os xornalistas a converterse en 'activistas' da loita pola liberdade de expresión.

Wikileaks fixo públicos en outubro de 2010 os documentos da guerra de Iraq, pero é en novembro dese mesmo ano cando produce a maior filtración de documentos secretos da historia. Trátase dunha colección de 251.187 cables ou comunicacións entre o Departamento de Estado de EEUU coas súas embaixadas en todo o mundo.

Coa obtención do VII Premio José Couso, Wikileaks súmase á nómina dos anteriores galardoados, como foron Ali Lmrabet (2005), Le monde Diplomatique (2006), John Le Anderson (2007), José Vidal-Beneyto (2008), Rosa María Calaf (2009), e Daniel Aniño e Rodolfo Irago (2010).

Te puede interesar