Amoeiro, a inspiración poética de Otero Pedrayo

Estudantes de bacharelato revelan datos inéditos do intelectual galego

Catro mozas de 17 anos que cursan 2º de Bacharelato no IES Otero Pedrayo presentaron onte datos inéditos vencellados á figura do intelectual galeguista. De feito, afondaron na importancia da xeografía de Amoeiro en “Bocarribeira” (1958), o único poemario que o escritor publicou en vida, e na estapa en que pasou sendo alumno no mesmo instituto no que actualmente cursan estudos as investigadoras.

A Fundación Otero Pedrayo leva anos traballando para que os máis novos se acheguen á vida e á obra do Patriarca das Letras Galegas. Ás visitas de centos de escolares galegos, súmanse, nos últimos anos, os traballos de investigación elaborados para participar no certame escolar que promove á institución, e, agora, un STEMbach en colaboración co IES Otero Pedrayo. O STEMbach é un programa que busca que os estudantes galegos dos últimos cursos de instituto se aproximen á investigación seguindo modelos universitarios. Neste caso, o acto académico celebrouse simbolicamente na casa que o escritor tiña en Trasalba, onde na actualidade ten a súa sé a Fundación Otero Pedrayo.

Lucía González Vázquez defendeu un traballo titulado “Investigación das paisaxes reflectidas nas obras de Otero Pedrayo”. Partindo dos versos do devandito poemario, percorreu os espazos da contorna que Otero Pedrayo coñecía ben e cita no libro (Abruciños, Fontefría, Cornoces, Trasalba…) e xeolocalizounos nun mapa.

Pola súa banda, Celia Rodríguez Fernández, Nerea Rodríguez Andrade e Lidia Rodríguez Domínguez, defenderon o segundo proxecto: “Otero Pedrayo alumno. Traxectoria no centro que leva o seu nome”. As estudantes lograron contextualizar anos fundamentais na formación do escritor, os que transcorren entre 1898 e 1906, anos en que estivo matriculado no centro no que hoxe estudan as mozas investigadoras. 

Descubriron que, ademais de ser un excelente estudante, Otero Pedrayo compartiu experiencias con figuras tan relevantes da cultura galega como, os daquela adolescentes, Vicente Risco, Florentino López Cuevillas. Eugenio López Aydillo ou Manuel Martínez-Risco que, andando o tempo, chegaría a ser candidato ao Premio Nobel.

Te puede interesar