Alfredo Conde: “Non son partidario de que a cultura só sobreviva a base de subvencións”

El escritor alaricano Alfredo Conde protagonizó el primer Foro La Región del 2023 con su libro “A conto do literario”

Responder a preguntas no formuladas. Esta es la razón de ser de “A conto do literario” (Ézaro), el último libro del escritor y exconselleiro de Cultura de la Xunta Alfredo Conde. No es la primera vez que el escritor alaricano responde a estas preguntas, ya que lo hizo en su anterior publicación, “En canto a Fraga”, y que hará en la siguiente “A propósito do político”. De esta forma, Conde, al igual que en sus últimos trabajos, hiló toda su intervención a través de pasajes de su vida literaria y personal para ejemplificar el panorama literario gallego.

Conde fue el protagonista del primer Foro La Región de 2023, que se celebró a las 20,30 horas en el centro cultural Marcos Valcárcel, y estuvo presentado por el escritor y colaborador de La Región, Afonso Vázquez Monxardín, quien destacó de Conde su “longa traxectoria”. “É un demo no sistema literario galego. E é un demo necesario, porque todos os demais son deuses”, apuntó Monxardín, que subrayó que “este libro recolle todas as cuestións extraliterarias do mundo literario” y destacando la valentía de “dicir o que hai que dicir: a realidade”. También destacó del alaricano “é un dos poucos literatos puros do noso país” e hizo un análisis del libro, definiéndolo como “un exercicio de memoria. Ou máis ben de recordos”. Para terminar su amplia intervención, Monxardín leyó varios fragmentos del libro, y en uno de ellos Conde enumera sus motivaciones para escribir el manuscrito.

SIN REACCIONES

Conde comenzó su intervención contestando a una pregunta de Monxardín, confirmando que “non houbo reaccións dos mencionados no libro, ou polo menos non as manifestaron”. Para él, moverse entre dos sistemas literarios -el castellano y el gallego- es “inxenuo, porque, a fin de contas, non estás nin dun lado nin doutro”.

“A min viñéronme os éxitos moi cedo e moi seguidos”, apuntó Conde, para disertar acerca de la indefensión a la que se ha visto sometido en el sistema literario: “Fontenla deixoume de gran traidor da lingua galega e ninguén saíu a defenderme”. Esto se debe, a su juicio, a “non ter unha parroquia nin ser fiel a ninguén por riba das miñas ideas”. Insistiendo en esta cuestión, aseguró que “houbo unha forza política que me condenou ‘a morte”, para rematar su argumentación asegurando sentirse “orgulloso de manterme fiel ao concepto de que Galicia é unha nación cultural” y reclamando “que se respecte a miña opinión igual que eu respecto a dos demais”.

A continuación, la cuestión se centró en el galleguismo. Sobre este tema, Conde definió como “mundos distintos” el ejercido por la Xeración Nós -o sus continuadores, la Xeración Galaxia- a los posteriores. “Despois deles, acabouse”, sentenció. Para Conde, el mérito de estos precursores y lo que les hace diferentes es que “fixérono todo sen axudas, sen subvencións e sen consellería de Cultura”. Lo que consiguieron los posteriores fue, según el autor, “que se fale menos e peor galego ca hai 40 anos, e non podemos manternos sempre positivos. Hai que dicirlle a verdade á xente”, derivando en una “falta de autocrítica”, apuntó Monxardín.

Como ejemplo, habló del Consello da Cultura Galega, que “tiña moi boas intencións cando o concibiu Ramón Piñeiro, funcionando coma unha especie de cámara alta que opinase sobre as cuestións máis relevantes do país, máis alá dos meramente culturais; pero que non deixa de ser unha editorial máis”. Conde se confesó “pouco amigo das subvencións, porque o que están a conseguir é que as editoriais publiquen calquera cousa que lles chega en galego”.

Uniendo la cuestión editorial con el sistema literario gallego, el alaricano expresó su descontento con el poco apoyo que existe dentro del mundo editorial en Galicia, sobre todo en comparativa con el que existe en otros países. Para terminar con la ponencia, Alfredo Conde confesó que “se esta situación ten arranxo, eu, dende logo, non llo vexo”, a lo que añadió que espera que el gallego no termine como el latín, que cuenta con una “unha literatura excelente para os seus cero falantes”.

Te puede interesar