Laura Quintas: “Temos que visibilizarnos para non dar pasos atrás"

A Federación Provincial de Cogami celebrou onte unha asamblea telemática coas 14 entidades que forman parte dela. Nesta reunión saliu reelexida Laura Quintas como a súa presidenta, cun claro reto, o de paliar os "enormes efectos negativos que a pandemia da covid-19 ocasionou sobre as persoas con discapacidade física e orgánica", sinalou Quintas durante a reunión virtual. Como recibe esta reelección? Sempre é un orgullo que as entidades sigan dando o apoio, iso significa que o estamos a facer ben. Xa levo unhos cantos anos á fronte da federación e, aínda que son a persoa que encabeza a xunta directiva, non deixamos de ser un equipo. Isto é algo positivo. Este tipo de entidades funcionamos dunha forma colaborativa. Aquí en Ourense somos 14 entidades que traballamos na provincia e de diferentes índoles, pasando por algunha de discapacidade física como de carácter sociosaniario ou vinculadas á sanidade. Todo esto danos unha visión máis ampla do que son as necesidades nas persoas con distintas capacidades. Somos xente que nos movemos no mundo asociativo e quixemos incorporar esa visión, pero tamén a persoas que pertencen a entidades máis locais como as de O Carballiño ou Xinzo. Son unha aposta? Teñen unha visión máis particular. Ao traballar cunha cantidade máis grande de recursos, a opinión de entidades pequenas e cunha andadura curta desde o rural, pareceunos interesante. Que a animou a presentarse a primeira vez en 2012? É un compromiso co mundo asociativo e tamén complícase que unha persoa ceda o seu tempo libre. Custa encontrar xente e eu quixen dar desde ese ano esa visión integradora. A situación da covid puxo de manifesto que temos que visibilizarnos para non dar pasos atrás. Xa deron algún? Estamos a ver que, a nivel entidade, estase priorizando a inversión noutras cousas a costa dos recursos polo servizo que nos ofrecemos e que o debería dar a administración. A nós cóstanos o dobre ou triple acceder a certos recursos dispoñibles para todas as persoas. Dependendo do tipo de discapacidade ou do lugar onde vivas, poder ser máis complicado ou non. A situación do covid agravou os obstáculos e encerrou ás persoas na súa casa, sen que sexa obrigatorio. Avanzar faise máis difícil. Temos unha loita constante na que imos pasiño a pasiño. Cústanos moito afianzar pasos e en nada volvemos para atrás. Nestos momentos plantámonos. Decimos basta xa porque o que se pon de manifesto sempre é a costa dun poucos. As nosas demandas póñense sobre as persoas con discapacidade, pero en realidade son dereitos de igualdade de oportunidade.A crise puxo de manifesto que as cidades deben ser máis amables para que todos vivamos nelas. Cales son os retos de futuro? Os retos van cambiando. O noso reto permanente é que a sociedade nos coñeza, sexamos visibles e entendan as nosas demandas, mellor se as comparten. Quizá o reto dos próximos anos sexa poñer o foco nas persoas que viven no eido rural, porque nos custa acceder a ellas e que teñan igualdade de oportunidades. Derivado da crise, intentaremos aportar ao sistema sanitario que ten que mudar, e reincidir na importancia de que ninguén se quede atrás na reconstrucción. Teñen que ter a todos en conta e as entidades debemos estar aí aportando.