A polarización afectiva é un axioma vertebrador da realidade social e política. A identificación partidista, ideada por Henri Tajfel co seu concepto de categorización, é un aspecto controvertido, xa que parece que ten connotacións negativas ao crear trincheiras illadas.
Porén, o Homo economicus é irreal, debido a que somos seres emocionais que teñen sentimentos e non só racionalidade, como demostra Antonio Damaso no “Erro de Descartes”. Quizais o descontento coa democracia, como o sistema no que os partidos en disputa perden as eleccións e o consenten, tal e como o define Adam Przeworski, sexa un síntoma de que os cidadáns non somos críticos e continuamos nas nosas burbullas, como estuda a teoría da resistencia de Paul Willis, ou tal vez os arquitectos do sistema o realizaron con materias primas inexistentes.
Por conseguinte, os partidos representan actores que categorizan a realidade e simplifícana para que os individuos se poidan orientar no universo dos feitos e as ideas.
Sen embargo, o gran problema ao que nos enfrontamos é ao trilema de Rodrick, no que só podemos escoller dous dos tres piares do artellamento actual, sexa a globalización, os Estados-nación ou a democracia.
Cadaquén que elixa o que lle semelle menos prexudicial para o conxunto, xa que a boa decisión depende das gafas coas que se observe esta ilusión fantástica na que vivimos.
