Hai que prodigar a pílula do día despois porque os adolescentes non están educados sexualmente. Hai que inundar as aulas de ordenadores porque os adolescentes non están educados en xeral. A victimización universal reduciu o círculo de presuntos culpábeis, os políticos adultos atoparon un reo que non vai molestarse en protestar por la incriminación.
Rodríguez Zapatero inocula os seus proxectos informático e farmacéutico coa insinuación de que a adolescencia non está funcionando como debera. No próximo capítulo, acusarase aos teenagers de desencadenaren a crise financeira e de enriquecérense coa corrupción, por non estaren educados economicamente.
Ninguén se formula que o abandono escolar poida ser a resposta máis hixiénica á atmosfera nas escolas. Quen agardan ás adolescentes na farmacia, para recriminarlles que a súa imprevisión lles obriga a adquirir a pílula postcoital, non poñen obxección algunha en agasallarlle cun carísimo by-pass múltiple a un fumador empedernido ou instalado na obesidade.
Non confundan a nosa diatriba de hoxe coa patética imaxe dun columnista pequenoburgués multiplicando os arrumacos cara a un colectivo discriminado. Sartre nas barricadas do 68. Os adolescentes non lerían esta sección, outra proba de que a súa educación dista de ser tan deficiente como proclaman os políticos.
A inculpación aos adolescentes non causa estrañeza en boca de políticos desbordados. Así e todo, as rapazas atoladas coas que compartin a adolescencia convertéronse en nais controladoras, moi proclives a sintonizar co estribillo da falta de educación das próximas xeracións.
Este país non ten un problema cos seus adolescentes, senón coa eterna adolescencia das súas persoas maduras. E dado que a xuventude non vai a lernos, podemos escribir con tranquilidade que o seu maior crime consiste en soportar a estes adultos sen rebelarse.
