Opinión

Ata o infinito e máis alá

Teño que empezar a prepararme. Coller folgos. Pensalo ben. E cando pase engancharme a el. A ilusión da miña vida. Ir ata o infinito e máis alá. O próximo día 25 seica se achegará á Terra un asteroide. Non podo deixar pasar a ocasión. Adestrar. Adestrar.

E adestrar. Dando saltos, claro. Ou pinchos; é igual. Malo será que para o 25 non consiga coller tal impulso que consiga asirme ó esteroide. Quero viaxar polo espazo! Sen escafandro nin rabo de gaitas! Quero respirar universo! Ulir as estrelas! Escoitar o vento! Quero furgar no asteroide e a ver que hai. Menos leria, molgués; pónteme a adestrar para dar o gran salto.

Para choutar ó asteroide e logo, ai Deus bendito!, logo ir ata máis alá dunha galaxia moi pero que moi afastada. Respiro. Collo folgos. Salto. Consigo chegar xa ó campanario da igrexa de Baños de Molgas. Se no primeiro salto fago isto, o día 25... chupado! Aí vou, Buzz Lighyear!

Te puede interesar