Xa está. Xa rematou. A campaña electoral. E as votacións. E houbo cambios, moitos cambios. Tantos que, ó mellor, non cambia nada. É dicir, que haberá que votar de novo. Esperemos que non. Calquera aguanta xa tanta campaña: municipais, autonómicas, estatais, europeas, extraterrestres. Para a maioría o cambio queda como auga de bacallau: un servidor ten que seguir co día a día, un rapaz ten que seguir estudando, un banqueiro seguirá entrando a oficina todo traxado e… (metede nos puntos suspensivos o que se vos antolle), un futbolista seguira adestrando, un actor actuando.
Onde cambiará o asunto? Que cambie onde queira e como queira. Dentro duns días a desolación volverá a instalarse en nós, porque dentro duns días… as palabras lévaas o vento, as promesas romperanse e os ruxerruxes quedarán para a galería, paran os mitins. Julio Iglesias será o que se queira, pero xa dicía (naqueles tempos) que a vida segue igual. E seguirá. Volveremos aplaudir e aclamar a todos eses políticos que falan de cambio, que prometen cambios e que deixan que o pombo siga traballando a viña só. Non son capaces de botar unha man. Con todo o que os escoitei…
