“Todo é efémero e papar ventos”
(Eclesiastés 1:14)
O rei Salomón escribiu o libro do Eclesiastés seguindo a estructura dunha tese doctoral. Fala no principio de todo o que se pode ter e disfrutar na vida, pero que remata por non ter ningún valor se un non vive satisfeito. Salomón fala da súa propia experiencia, porque foi quen de ter todo (o máis rico do mundo naquel momento), e decatarse de que a vida remata e todo parece ser como “papar ventos”.
O Eclesiastés é un libro que paga a pena ler con cuidado (non te levará máis de vinte ou trinta minutos) porque parece ter sido escrito fai poucas semanas… A experiencia de frustración do escritor “debaixo do sol” é a mesma que teñen moitas persoas no día de hoxe. No remate, o rei comprende que o realmente importante e amar a Deus sobre todas as cousas, porque só El pode encher a nosa vida de significado.
De non ser así, se vivimos de costas a Deus, o único que facemos e correr detrás do vento.
