Os trazados ferroviarios galegos estiveron, dende sempre e aínda actualmente, condicionados polo accidentado paso do terreo a traveso da nosa comunidade. A primeira liña directa entre Galicia e a capital de España, pasando por Zamora, non acadou o seu completo remate ata o ano 1958. O viaducto ferroviario ourensán sobre o río Miño, magna obra civil ergueita para salvar o forte desnivel existente entre ambos marxes, ó igual ca custosa perforación dos conflictivos túneles existentes ó longo do trazado do percorrido, supuxeron un enorme esforzo arquitectónico sómente superado felizmente pola pericia e o bo facer tanto de enxeñeiros como de traballadores, sobre todo destes últimos, chegando algúns deles a entregar a súa vida durante as obras ou con posteridade a causa dos mortíferos efectos do, no seu día, pouco coñecido 'mal de la vía', ou silicoses.
A ponte máis alta da cidade das Burgas, coñecida como 'o viaducto', ten unha lonxitude total de 359 metros. O soportan tres grandes arcos parabólicos, de 62,5 metros de luz ergueitos e deseñados simétricamente, perfectamente adaptados para soportar as frecuentas crecenzas do río. Outros once máis de acceso, de medio punto e 14 metros de luz, se distribúen seis no lado da Ponte e cinco na de Ourense, apoiándose todos eles en pilastras que completan a obra. Por riba de todos eles discorre un longo taboleiro duns 8,40 metros de ancho, a unha altura de 133,50 metros sobre o nivel do mar e 46,50 sobre a altura media das crecentas do río. Permite e permitiría o paso conxunto de dous convois circulando en ambos sentidos. Compleméntase a obra, no lado de Ourense, ca ponte das Lagoas, realizada en perpiaño almofado, salvo nos arcos que son de formigón armado. Ten unha lonxitude de 82 metros, contando con catro arcos de medio punto de 6 metros de luz ademais do máis grande o central de 16 ('Ferroviaria', Caderno 2).
A técnica constructiva, así como o material empregado en tan magna construcción constituíu todo un fito no seu tempo por ser unha das primeiras obras civís nas que se empregou o formigón armado na construcción e sostemento do enorme peso. O deseño foi obra conxunta dos enxeñeiros José Luis Tovar Bisbal e Eugenio de la Sal Crespo. Ó primeiro deseñou e dirixiu a construcción do edificio da estación do tren Ourense-Empalme.
O viaducto Miño, rematado no ano 1948, inaugurouse o día 1 de xuño do 1957 coincidindo ca posta en servicio do segundo tramo da liña do trazado entre Zamora e A Coruña.
