A execución dun proxecto básico de acondicionamento e creación de dúas zonas axardinadas e de esparexemento, ambas situadas en sendas marxes do regato dos muíños mailo río Barbaña, ó oeste do camiño da Ponte Codesal, permitiu a recuperación e saneamento dun espazo moi degradado polo seu abandono ó longo do tempo. Así mesmo, ca rehabilitación da antiga muiñeira, futuro centro de coñecemento para o desenrolo e desenvolvemento de proxecto vinculados cas novas tecnoloxías, púxose en escena unha céntrica zona verde, duns 2.885 metros cadrados, con obxecto do goce e lecer dos veciños da zona así como do resto de cidadáns de Ourense.
A nova zona verde, co seu símbolo identificador máis notable, a alta cheminea pertencente a vella muiñeira, foi una actuación máis tendente á recuperación das antano degradadas marxes do noutrora limpo río Barbaña.
Dúas pasarelas exclusivamente peonís, moi preto unha da outra, salvan as canles dos ríos comunicando ambas zonas. O modelo construtivo o constitúe a súa estrutura a base de dúas vigas tipo UPN220, cubertas dunha soleira de madeira de castaño de cinco centímetros de grosor, vernizadas para o seu uso cara o exterior, cunha superficie rugosa en evitación de posibles esvaramentos, separadas a menos de 1,5 centímetros.
Para unha mellor versatilidade construtiva e de peso, se parte en dúas a luz total de ambas pasarelas, quedando cada una delas cunha lonxitude de 12 metros e un peso de 700 quilos. As varandas de protección, ó igual co chan do paseo peonil, son de madeira tratada en autoclave, con tarugos de 10 centímetros de diámetro, todas ergueitas a unha altura de 90 centímetros sobre o nivel do chan.
Unha rede de distribución de enerxía eléctrica totalmente soterrada da servicio a unha curta serie de luminarias distribuída estratexicamente ó longo de todo o parque, acadando un resultado atractivo do conxunto, especialmente pola noite.
O autor do proxecto, encargado polo Concello de Ourense, foi o enxeñeiro técnico agrícola Óscar Álvarez Mociños. O importe das obras supuxo un custo de 350.000 euros, provintes do Fondo Estatal de Inversión Local, máis coñecido como fondo anticrise, do ano 2010, habilitado polo Goberno central.
