Se Galicia achégase ao que Alberto Núñez Feijóo esbozou no seu discurso de investidura, estaremos preto da Arcadia. Os emigrantes farán cola nos aeroportos do mundo para sacar o billete de regreso a unha terra na que abonda a felicidade; as camas das parellas galegas en idade fecunda cimbrarán para compoñer unha melodía de futuro porque alumar un cativo terá recompensa e ata haberá garderías nos polígonos industriais –Feijóo dixit–; entre 80.000 e 100.000 persoas abandonarán as listas do paro cunha nova lei de emprego que deixará a porcentaxe por baixo dos dous díxitos; os rapaces falarán galego, castelán, inglés e portugués demde idade tenra; os investigadores ficarán aquí cos seus proxectos e no rural non haberá espazo para acoller a xente con folgos para gañar os garavanzos co sacho porque haberá impostos cero para a adquisición de parcelas. "Se a anterior foi a lexislatura da automoción e o naval, esta será a do rural", aventurou Núñez Feijóo.
E Lugo estará conectado con Ourense e Madrid en menos de tres horas por AVE porque "é algo irrenunciable", segundo proclamou o candidato a presidir a Xunta cunha maioría absoluta "aberta", termo de novo cuño que só pode predicar alguén que recibiu o apoio maioritario dos galegos por terceira vez consecutiva e sabe que non necesita a man de ninguén para continuar facendo o que pense ou quieira.
Xa pode a oposición berregar e dicir que Feijóo non ten a maioría da rúa para xustificar o seu escano, que soou o silbato que anuncia galegos ao tren, pilota Feijóo porque así o decidiron nas eleccións, como se ocupou de remarcar. Fará o que lle pete por moito que predique que vai ser unha maioría absoluta aberta. É máis dodado o conto do AVE de Lugo.
