O lugar de Cimadevila era o punto de encontro para reunir a bombos, aixadas, cornas e as locidas mázcaras.
Alí deu inicio a ronda do fulión pola parroquia, levando o ritmo e a danza das mázcaras por cada un dos seu barrios.
Aínda que a choiva quería asomar por momentos, non foi quen de interrumpir a algaravía e deixou que o Domingo Gordo se celebrara por todo o alto entre os veciños.
Cada ano son máis as mázcaras, que desde moi novos, bailan diante dos bombos o ritmo continuado que estes marcan acompañados das cornas, sachos e mesmo gaiteiros, coa súa melodía acompasada. A ronda durou varias horas percorrendo Cimadevila, Rozavales, San Martiño, Rozavales e A Corredoira.
Numerosos visitantes se achegaron ata este lugar de San Martiño para poder ver un dos entroidos máis enxebre e tradicionais da provincia.
