Josi Lage: "O teatro debería estar no ensino á altura de lingua ou matemáticas”

A actividade da actriz Josi Lage non se detivo nin durante os dous anos da pandemia, nos que asegura lle axudaron a coñecerse mellor. Tras 20 anos adicada case en exclusiva ao Festival do Teatro Galego, non foi sen tempo que se mergullara no eido audiovisual. No vindeiro mes de setembro, volta á súa terra, O Carballiño, para impartir dous obradoiros, un deles de xogos teatrais para cativos. ¿En qué estivo traballando ata agora? A verdade é que logo de 20 anos como directora do Fetega do Carballiño, tiña necesidade dun respiro persoal e a outros niveis, e centrarme máis na miña profesión e tamén na docencia. Entre os proxectos, o meu papel na perfomance “Barbarie en branco e negro”, dirixida por Ester Carrodeguas, que supuxo un adestramento físico moi esixente e que representei en New York e Barcelona. Ademais, estiven en obradoiros do audiovisual a fin de traballar en imaxe publicitaria, coma foi o caso do spot turístico do Morrazo, que despois do Carballiño é a miña segunda casa. Tamén en danza, expresión corporal, ortofonía e dicción, sobre todo enfocados ás locucións e á dobraxe. ¿Algún proxecto cara o futuro? Teño previsto participar, con Estudio Dos Marías, nunha montaxe na que se mesturan imaxes dos anos 50 cun ambente futurista baseado na película “Blade runner”, e na que hai que traballar moito a construcción das personaxes. Tamén farei de protagonista en “Arcanas”, unha mediometraxe dirixida por David Salgado Marcote, cun argumento de cine negro baseado en “A cata” de Roald Dahl. ¿E a nivel de docente? No vindeiro mes de setembro, concretamente o sábado 24, estarei no Auditorio municipal do Carballiño con dous obradoiros. O primeiro será pola mañá, de 11,00 a 14,00 horas, e consiste nunha sesión de xogos teatrais para cativos e as súas familias, cun custe de 15 euros por alumno. O segundo, de 17,00 a 20,00 horas, cun prezo de 30 euros, é un taller de desinhibición, para adquirir soltura, espontaneidade, gañar confianza, romper tabús e fomentar a sociabilización. Xa o 1 do mes de outubro, en Santiago, impartirei o obradoiro “Mujer Art” das emocións, aberto ás mulleres e calquera outro xénero. ¿Qué supuxo a pandemia para as artes escénicas? Foi un golpe mortal, do que só sobreviviron aquelas compañías que souberon reciclarse. A min cambioume moito a perspectiva, axudoume a coñecerme mellor e a saber que o meu sitio é O Carballiño. Agora, despois da pandemia, a xente do teatro ten moitas gañas de facer cousas e o público de sentir e de emocionarse, e o exemplo delo é que os teatros están cheos, por iso temos que valorar ao espectador. ¿Sería aconsellable introducir o teatro no ensino? Sempre digo que o xadrez, a música, a danza e o teatro deberían ser asignaturas no eido educativo tan importantes como a lingua ou as matemáticas. Coa aprendizaxe teatral, os rapaces convértense en mellores seres humanos e moito mellores persoas, de xeito que de adultos terían menos traumas e serían máis abertos. Verían o mundo dun xeito diferente, sendo máis positivos e máis creativos, e que estamos nel para axudarnos os uns aos outros. En xeral, tódalas artes fannos máis ceibes.