Curiosamente a palabra rapaz persoa que está entre a infancia e mocidade é a mesma que a das, aves. Unha ave rapaz. E isto é así, porque hai unha vella raíz rap- que nos fala de velocidade -rápido e tamén de apoderarse e saquear -rapina. Si. Os rapaces son moi pedichóns e moi rápidos.
E nós falamos de rapaces e rapazas, tamén raparigos e raparigas. E con matices. A forma neutra para o conxunto de machos e femias é “rapaces”. Se queremos especificar xénero feminino, podemos dicir rapazas, pero se queremos especificar o xénero masculino é máis latoso, cómpre cualificar ese substantivo: os rapaces homes ou os rapaces varóns. A forma colectiva “rapazada”, véxoa máis despectiva ca neutra. Unha “rapazada” é unha acción propia de rapaces que demostra e falta de madureza e sensatez (Non sei como coa súa idade anda facendo rapazadas así). E cando se usa como colectivo véxolle tamén caracterización negativa. (Andaba a rapazada toda coa música de regetón na praia). Inda peor sería dicir “rapazallada”, forma moi nosa que non recolle o dicionario da RAG. En fin, digo isto porque hai días vin un letreiro falando dun agasallo municipal á toda a “rapazada” de Ourense. E creo que quen a escolleu por “inclusiva” con esa enxurrada de a-a-a-a-a, fixo mal. Chegaba con rapaces, que acaba en -es como nenes ou moces e non é un invento.
