Os maxistrados opinan que os 13 millóns que o banqueiro repatriou desde Suíza non proceden do roubado de Banesto
A Sección Terceira da Sala do Penal da Audiencia Nacional confirmou o arquivo da investigación contra Mario Conde e outras 17 persoas por suposto branqueo de fondos procedentes das apropiacións indebidas polas que o expresidente de Banesto foi condenado.
Deste xeito, os maxistrados da Sala confirman a decisión que o xuíz instrutor do caso, Santiago Pedraz, tomou o pasado mes de outubro e desestiman o recurso que presentou a Fiscalía Anticorrupción, ao que se adheriu a Avogacía do Estado, o cal se baseaba en que a investigación non finalizara e, por tanto, consideraba prematuro o sobresemento.
Pedraz ditou o arquivo provisional alegando que non se acreditou durante a instrución o branqueo de 13 millóns de euros repatriados polo banqueiro entre 1999 e 2014, diñeiro que segundo Anticorrupción, procedería dos fondos que subtraeu de Banesto.
A Sección Terceira afirma que a actividade delituosa da que procedería o diñeiro presuntamente blanqueado, necesaria para a existencia do delito, deberían ser ditas apropiacións indebidas e as defraudacións á Facenda Pública polo non pago de tributos que gravarían os fluxos de diñeiro que constituirían delitos fiscais labores desde 2008 en diante.
Non é diñeiro de Banesto
Pero do investigado, engaden os maxistrados de acordo co xuíz instrutor, o que se demostrou é que eses fluxos de diñeiro procedan duns fondos depositados en dúas contas da entidade bancaria suíza Dreyfus Sons & Co Banquiers, pero que estaban alí "con anterioridade a que ocorresen as subtraccións de fondos polas que Mario Conde foi condenado como autor dos delitos de apropiación indebida" de Banesto.
Segundo explica o auto da Sala, esta é a conclusión que se obtén a través do contido das comisións rogatorias enviadas a Suíza e obrantes na causa, polo manifestado por dous peritos, así como do propio texto das sentenzas ditadas nos casos Argentia Trust e Banesto.
Aínda que os maxistrados recoñecen que as dilixencias de investigación non se finalizaron completamente, tamén opinan que "deviñeron innecesarias á vista do resultado das xa practicadas", circunstancia que lles leva a confirmar o arquivo de actuacións.
Non hai razón para dubidar dos peritos
O informe dun dos peritos citado no auto, co exame de todos os movementos bancarios das dúas contas mencionadas, expón que os ingresos se produciron en marzo de 1987 e 1983, que Conde atribúe á venda da sociedade Antibióticos e ao cobro duns honorarios de intermediación na venda de Laboratorios Abelló, "antes pois de que empezase a traballar" en Banesto.
Os maxistrados remarcan que non teñen "razóns para dubidar" deste informe pericial, xa que as súas conclusións correspóndense coa investigación levada a cabo pola entidade suíza sobre a orixe dos fondos --sabendo xa as condenas que cumprira Conde-- e que se plasma nun memorando enviado polas autoridades suízas xunto con toda a documentación bancaria.
Os fondos que Mario Conde enmarca na venda de Antibióticos e a intermediación en Laboratorios Abelló non proceden, conclúen os maxistrados, non proceden de "unha actividade delituosa", como tampouco se acreditaron os delitos contra a Facenda Pública ou de frustración da execución que se investigaban no xulgado que dirixe Pedraz.
