Unha quenlla duende rosada --de denominación taxonómica Mitsukurina owstoni--, e que constitúe unha especie que, malia que habita en todos os océanos, só foi pescado en 73 ocasións, foi capturado por un arrastreiro en augas galegas.
Unha quenlla duende rosada -de denominación taxonómica Mitsukurina owstoni-, e que constitúe unha especie que, malia que habita en todos os océanos, só foi pescado en 73 ocasións, foi capturado por un arrastreiro en augas galegas.
Segundo informou a Coordinadora para o Estudio dos Mamíferos Mariños (Cemma), dos achados rexistrados, dous aconteceron en Galicia, e, concretamente, a anterior captura foi o ano 2003 e realizouna o mesmo barco que nesta ocasión, o buque 'Gonzacove Uno', con base en Marín (Pontevedra).
O exemplar pescado, que nesta ocasión ten unha lonxitude de 1,61 metros (a súa especie pode alcanzar os catro), será doado ao Museo dá Natureza da Sociedade Galega de Historia Natural.
Este tipo de quenlla caracterízase polo seu fociño alongado en forma de espada aplanada e pola súa boca protáctil, propia das especies primitivas de quenlla e que o relaciona con especies fósiles do período Cretácico.
A quenlla duende rosada é das especies máis descoñecidas, segundo indicou Cemma, tanto, que nin sequera se sabe se a súa reprodución é, como se especula, ovovivípara.
Segundo informou a Coordinadora para o Estudio dos Mamíferos Mariños (Cemma), dos achados rexistrados, dous aconteceron en Galicia, e, concretamente, a anterior captura foi o ano 2003 e realizouna o mesmo barco que nesta ocasión, o buque 'Gonzacove Uno', con base en Marín (Pontevedra).
O exemplar pescado, que nesta ocasión ten unha lonxitude de 1,61 metros (a súa especie pode alcanzar os catro), será doado ao Museo dá Natureza da Sociedade Galega de Historia Natural.
Este tipo de quenlla caracterízase polo seu fociño alongado en forma de espada aplanada e pola súa boca protáctil, propia das especies primitivas de quenlla e que o relaciona con especies fósiles do período Cretácico.
A quenlla duende rosada é das especies máis descoñecidas, segundo indicou Cemma, tanto, que nin sequera se sabe se a súa reprodución é, como se especula, ovovivípara.
