A sección Primeira da Audiencia Provincial de Asturias, con sede en Oviedo, confiou a un pai a garda e custodia da súa filla de seis anos en Oviedo ao valorar un informe do equipo psicosocial do xulgado no que se afirma que a súa nai, que vive en Ourense, se presenta como 'sobre-protectora, alentando a dependencia da nena cara a ela'.
A condición que o tribunal impuxo ao pai é que acredite a existencia dunha praza de escolarización nun centro educativo de Oviedo. Polo tanto a nena deixará Ourense, onde actualmente vive coa súa nai, para trasladarse á capital asturiana, segundo a sentenza.
O informe do equipo psicosocial conclúe que os dous proxenitores 'están perfectamente capacitados para afrontar a garda e custodia da menor, ao mesmo tempo que a nena ten perfecta relación con ambos os dous'. Agora ben, sostén que a nai 'non sabe establecer límites e diferenzas entre as súas propias necesidades e as da súa filla' e engade que 'desconfía acerca do rol a desempeñar polo pai', así como que 'non dirixe a actividade da nena a facilitar o contacto co pai'.
Por outro lado, as conclusións do informe sinalan que o máis aconsellable é que a menor viva co seu pai 'ao supoñer este maior garantía de que poida contar con ambos os dous proxenitores na súa vida e unha maior protección respecto á conflitividade familiar, ou que incidiría positivamente no seu desenvolvemento,' e aconsella á nai 'que destitúa no seu obstaculización'.
No exame da menor destácase que tiña boa vinculación afectiva cos dous proxenitores, 'non detectándose nela que se deteriore a imaxe de ningún dos dous ante ela, aínda que si parece proporcionárselle unha explicación da separación que culpabiliza ao pai'.
PROTECCIÓN PSICOLÓXICA E EMOCIONAL
Nun informe de ampliación elaborado o 31 de outubro de 2012 pódese ler: 'As necesidades de protección psicolóxica e emocional da menor non están sendo satisfeitas axeitadamente pola nai en canto a que dá prioridade ás súas propias necesidades e desexos, convertendo a pequena nun obxecto de instrumentación para a consecución dos seus propios obxectivos'.
E engade que 'a nai centra en alimentación, vestido, escolarización, ... etc. xunto coa súa dispoñibilidade para o coidado da nena o núcleo do seu bo facer maternal, pero non chega a ser consciente do prexuízo que para o desenvolvemento psicolóxico e proceso madurativo da menor supón tanto a actitude de dificultar o contacto paterno-filial, como a implicación da nena no conflito'.
A sentenza recolle tamén que 'o enfrontamento dos dous litigantes -pai e nai da menor- foi levado gratuitamente a certos extremos, prolongando unha situación que se debeu de resolver a tempo'.
Con esta medida xudicial, a nai poderá ver a súa filla as fins de semana alternas, dende o venres á saída do colexio, debendo ser a nai quen recolla á menor en Oviedo, ata o domingo ás catro da tarde, recollendo á menor o pai en Ourense, e a metade das vacacións de Semana Santa, Verán e Nadal.
Fixa tamén comunicacións telefónicas da nai os martes, xoves e domingos das semanas en que non lle correspondan visitas, entre as 19.00 e as 19.30 horas, e as semanas con visitas os martes e xoves no mesmo horario.
RESPOSTA DA FAMILIA MATERNA
Pola súa parte, o avogado da nai, o avó materno, José Manuel García Sobrado, sostén que a sentenza se baseou no informe do equipo psicosocial adscrito aos Xulgados de Oviedo, 'asentado sobre a ideoloxía da idealización da figura paterna, como pai heroico que reivindica a igualdade masculina na custodia e o coidado dos fillos menores, fronte a denigración da nai como manipuladora, maliciosa e trastornada'.
Para a familia da menor, 'nos Tribunais de Asturias, sorprendentemente, a Síndrome de Alienación Parenteral (SAP) segue gozando de boa saúde. E iso débese a que en máis do 88 por cento dos casos onde consta a intervención do equipo psicosocial, os tribunais asturianos seguen fielmente as recomendacións recollidas nos seus informes, sen valorar os métodos utilizados'.
Aseguran tamén dende o ámbito familiar por vía materna que 'o pai, durante todos estes anos non se trasladou nin unha soa vez a ver a súa filla a Orense, aínda que si puxo innumerables denuncias á nai por presuntos incumprimentos do réxime de visitas cando a nena estaba enferma con febre; ou cando as autoridades de tráfico desaconsellaban o traslado por estrada pola alarma meteorolóxica de fortes nevadas'.
No caso actual, a menor de seis anos vive en Orense coa súa nai dende que tiña menos dun ano de idade, cando se produciu a separación do matrimonio. Dende entón, trasládase cada 15 días a Oviedo para visitar o seu pai -facendo 400 Quilómetros o venres, para o cal ten que perder colexio, e outros 400 Quilómetros o domingo-, 'en cumprimento dun réxime de visitas establecido por a titular do Xulgado de Familia número 7 de Oviedo, Piedade Liébana, quen estableceu así mesmo que este verán, a nena estivera 41 días seguidos co seu pai sen ver a súa nai', mantén a familia.
O informe do equipo psicosocial conclúe que os dous proxenitores 'están perfectamente capacitados para afrontar a garda e custodia da menor, ao mesmo tempo que a nena ten perfecta relación con ambos os dous'. Agora ben, sostén que a nai 'non sabe establecer límites e diferenzas entre as súas propias necesidades e as da súa filla' e engade que 'desconfía acerca do rol a desempeñar polo pai', así como que 'non dirixe a actividade da nena a facilitar o contacto co pai'.
Por outro lado, as conclusións do informe sinalan que o máis aconsellable é que a menor viva co seu pai 'ao supoñer este maior garantía de que poida contar con ambos os dous proxenitores na súa vida e unha maior protección respecto á conflitividade familiar, ou que incidiría positivamente no seu desenvolvemento,' e aconsella á nai 'que destitúa no seu obstaculización'.
No exame da menor destácase que tiña boa vinculación afectiva cos dous proxenitores, 'non detectándose nela que se deteriore a imaxe de ningún dos dous ante ela, aínda que si parece proporcionárselle unha explicación da separación que culpabiliza ao pai'.
PROTECCIÓN PSICOLÓXICA E EMOCIONAL
Nun informe de ampliación elaborado o 31 de outubro de 2012 pódese ler: 'As necesidades de protección psicolóxica e emocional da menor non están sendo satisfeitas axeitadamente pola nai en canto a que dá prioridade ás súas propias necesidades e desexos, convertendo a pequena nun obxecto de instrumentación para a consecución dos seus propios obxectivos'.
E engade que 'a nai centra en alimentación, vestido, escolarización, ... etc. xunto coa súa dispoñibilidade para o coidado da nena o núcleo do seu bo facer maternal, pero non chega a ser consciente do prexuízo que para o desenvolvemento psicolóxico e proceso madurativo da menor supón tanto a actitude de dificultar o contacto paterno-filial, como a implicación da nena no conflito'.
A sentenza recolle tamén que 'o enfrontamento dos dous litigantes -pai e nai da menor- foi levado gratuitamente a certos extremos, prolongando unha situación que se debeu de resolver a tempo'.
Con esta medida xudicial, a nai poderá ver a súa filla as fins de semana alternas, dende o venres á saída do colexio, debendo ser a nai quen recolla á menor en Oviedo, ata o domingo ás catro da tarde, recollendo á menor o pai en Ourense, e a metade das vacacións de Semana Santa, Verán e Nadal.
Fixa tamén comunicacións telefónicas da nai os martes, xoves e domingos das semanas en que non lle correspondan visitas, entre as 19.00 e as 19.30 horas, e as semanas con visitas os martes e xoves no mesmo horario.
RESPOSTA DA FAMILIA MATERNA
Pola súa parte, o avogado da nai, o avó materno, José Manuel García Sobrado, sostén que a sentenza se baseou no informe do equipo psicosocial adscrito aos Xulgados de Oviedo, 'asentado sobre a ideoloxía da idealización da figura paterna, como pai heroico que reivindica a igualdade masculina na custodia e o coidado dos fillos menores, fronte a denigración da nai como manipuladora, maliciosa e trastornada'.
Para a familia da menor, 'nos Tribunais de Asturias, sorprendentemente, a Síndrome de Alienación Parenteral (SAP) segue gozando de boa saúde. E iso débese a que en máis do 88 por cento dos casos onde consta a intervención do equipo psicosocial, os tribunais asturianos seguen fielmente as recomendacións recollidas nos seus informes, sen valorar os métodos utilizados'.
Aseguran tamén dende o ámbito familiar por vía materna que 'o pai, durante todos estes anos non se trasladou nin unha soa vez a ver a súa filla a Orense, aínda que si puxo innumerables denuncias á nai por presuntos incumprimentos do réxime de visitas cando a nena estaba enferma con febre; ou cando as autoridades de tráfico desaconsellaban o traslado por estrada pola alarma meteorolóxica de fortes nevadas'.
No caso actual, a menor de seis anos vive en Orense coa súa nai dende que tiña menos dun ano de idade, cando se produciu a separación do matrimonio. Dende entón, trasládase cada 15 días a Oviedo para visitar o seu pai -facendo 400 Quilómetros o venres, para o cal ten que perder colexio, e outros 400 Quilómetros o domingo-, 'en cumprimento dun réxime de visitas establecido por a titular do Xulgado de Familia número 7 de Oviedo, Piedade Liébana, quen estableceu así mesmo que este verán, a nena estivera 41 días seguidos co seu pai sen ver a súa nai', mantén a familia.
