crónica

El súper regreso de Piñeiro

Xosé Manuel Piñeiro, ayer leyendo La Región.
photo_camera Xosé Manuel Piñeiro, ayer leyendo La Región.
"A parte positiva do mieloma e que descubres realmente quen está aí e quen tes, pero faltábame ter no horizonte a volta á radio e aos platós", confiesa el presentador 

José Luis Alvite, un periodista que escribía con aguijón, le soltó un día: "Piñeiro, el éxito es que te quiera una gente y que te odie otra, porque si no es así estás perdido. Ojalá sigamos siendo muchos los cabrones que hablamos de ti porque significará que estás vivo y que sigues estando ahí arriba. El día que no hablemos, empieza a preocuparte". Un cáncer hizo que el periodismo se quedase sin las certeras metáforas de Alvite hace cuatro años, un mieloma múltiple apartó a Xosé Manuel Piñeiro de los platós hace casi un año, pero durante todo este tiempo Superpiñeiro no ha dejado de recibir muestas de "cariño" tanto de compañeros como por la calle. Siguen siendo muchos los "cabrones" que no se olvidan de un hombre que ya era considerado "el showman de Allariz" cuando la TVG no era ni un proyecto.

"A parte positiva do mieloma é que descubres realmente quen está aí e quen tes, lévaste sorpresas moi gratas. Físicamente atópome ben, recuperándome. Anímate que en cada revisión digan que todo evoluciona de xeito positivo, pero o que me faltaba para animarme máis era ter no horizonte a volta aos micrófonos e aos platós pouco a pouco". 

Ya tiene fecha para su súper regreso. El 4 de octubre recuperará el latido de las ondas con un programa que se emitirá los viernes y sábados de una a tres de la madrugada en la Radio Galega. "Chamarase Bamboleo, como o programa que facía na TVG, e vai ser un espazo ameno, con música, entrevistas e humor ao máis puro estilo Superpiñeiro. No horizonte tamén está recuperar o programa na tele. Non vou dar datas, pero creo que vai ser moi pronto. Outra das cousas que máis botaba de menos era a miña páxina dos sábados en La Región. Recueperar a cita cos lectores é importante porque é o cordón umbilical que me une a Ourense."

Ayer viernes Xosé Manuel Piñeiro pasó el día con un hormigueo parecido al que sintió en 1990 cuando apareció en televisión por primera vez. "Foi no programa 'Galicia en pé de festa' que presentaba Elena Soto. A TVG comezaba sáir á rúa cun gran despregue de medios. En cada sitio buscaban un mestre de cerimonias e o de ser showman  no meu caso viña de serie. Imaxínate que en 1968 no Seminario de Ourense versionei con once anos unha canción de Massiel cuns pantalóns acampanados que me fixo a miña nai. Foi unha revolución. Aí foi cando dixen que eu quería estar na tele e ao ano e pico aparecín en Supermartes a través dun casting".  Antón Reixa lo bautizó como Superpiñeiro en el primer encuentro. "Non o coñecía, pero supoño que ao verme tan alto e tan bo mozo ao lado das azafatas que me sacaban dúas cabezas dixo: 'Desde este momento eres Superpiñeiro'".

Y así fue como este profesor de filosofía en un instituto y orientador educativo comenzó a ser una presencia habitual cada martes en un buen puñado de hogares de Galicia. "Agora estudan o fenóneno na facultade, pero nos comenzos non todo o mundo recoñecía que o vía", comenta entre risas. El hormigueo nervioso del día de ayer que confesó durante la conversación obedecía a que por la noche reaparecía en 'Luar' que presenta otro incombustible de la TVG  como Xosé Ramón Gayoso. En ese espacio también anunció que padecía cáncer "para que a xente que está pasando polo mesmo continúe loitando e para que teñamos claro a sanidade pública que temos. Só podo falar marabillas do Servizo de Hematoloxía do Cunqueiro e do cariño que nos da todo o persoal". Pero no le gusta recrearse. "Dou o parte médico e a outra cousa". Seguimos hablando de Superpiñeiro.   

Te puede interesar