Inutilidade e ineficacia da Orde de vedas

Despois de pasados uns días dende a publicación da nova Lei de Pesca Fluvial de Galicia e da Orde de vedas para esta tempada, non podemos máis que mostrar a nosa perplexidade, rexeitamento e incredulidade perante tales disposicións legais que nos deixan cunha forte sensación de impotencia, dada a súa inutilidade e ineficacia para protexer os ríos galegos. A gran medida da Xunta de Galicia para salvar "os nosos ríos", ese gran patrimonio natural cos que algúns se enchen a boca ao falar cara o gran público, pero que despois esquecen á hora de tomar medidas para a súa salvagarda e posta en valor, é prohibir a pesca con morte dende embarcacións nos encoros e augas continentais de Galicia, con posterior rectificación permitíndoa nas zonas de desembocadura. Esa é a medida estrela desta administración para salvar os nosos ríos e as minguantes poboacións de troita autóctona que aínda remansea por algúns deles, non sen antes deixar a porta aberta á privatización da explotación de parte deses ríos e encoros a modo de concesións para o fomento do turismo e a economía locais. Medida esta da privatización que goza de moita aceptación neste governo autonómico. A nova Lei de Pesca, lonxe de mellorar unha situación crítica dos ríos que ven de lonxe o que fai é empeorala, sendo unha oportunidade perdida de iniciar un novo rumbo e camiño á hora de xestionar a pesca continental e os ríos galegos, e sobre todo, de encamiñar cara a protección destes e os seus recursos. Foi unha lei nacida sen consenso, non só coas demáis forzas políticas senón con outros entes, organismos, organizacións ou colectivos que podían aconsellar sobre o camiño a seguir, fruto do rodillo parlamentario do partido maioritario que governa a Xunta de Galicia. Así, non entendemos porqué se reducen e rebaixan case ao mínimo as sancións e infraccións contra o patrimonio natural dos nosos ríos, nin porqué prácticamente non se establecen os caudales mínimos ecolóxicos dos ríos con centrais ou minicentrais eléctricas, pois ven a quedar á boa fe das grandes compañías que as explotan o "abrir ou pechar a billa", e lonxe de establecer medidas concretas que defendan a pervivencia dos nosos ríos o que fai é deixar aberta a porta cara o establecemento de mais concesións para a explotación dos mesmos. Como decimos é unha oportunidade perdida que non ven a solucionar nin arranxar nada, nin sequera supón un punto de partida para cambiar a nefasta situación da pesca fluvial galega. Non gozan de tanta aceptación por parte da Xunta e organismos competentes outras medidas, que pola contra coidamos moito máis efectivas e indicadas para por en valor o patrimonio natural galego dos ríos e a súa pesca; empezando pola vixiancia de vertidos ilegais das grandes obras de infraestructuras que se están a desenvolver en Galicia (principalmente a do AVE), ou vertidos de augas residuais de depuradoras municipais ou provinciais que non funcionan ou non están instaladas; limpeza de cauces e desbroce dos mesmos; instauración de máis tramos de pesca sin morte; establecemento dun servicio de garda ríos efectivo, independente e non sometido aos dictados "dos de arriba"; vixiancia e control das poboacións de cormoráns nos ríos de interior; repoboamento en condicións de maneira controlada dos ríos con establecemento ou construcción de canales de desova onde sexan axeitados para a cría e posterior solta, tal e como se facía en tempos no Invernadoiro, por exemplo, incluso establecer menos días hábiles para a pesca ou de xeito máis categórico, establecer dunha vez de xeito xeralizado a pesca sen morte ou incluso a veda total durante un período determinado de anos para algunhas especies como a troita, incluso sería máis efectivo establecer unha talla máxima de captura de exemplares, é decir que non se poidan matar exemplares de mais de 30 cm por exemplo, si o que se quere preservar son os grandes exemplares repoboadores... Todas elas, medidas que entedemos terían mais xustificación que a adoptada de prohibir a pesca con morte dende embarcación nos encoros. Medida que ademáis de inxustificada e arbitraria supón unha auténtica discriminación para os pescadores desta arte, pois dende a orilla pódese practicar pesca con morte e dende embarcación non… Que no lo expliquen. Non sabemos a qué motivo ou razón obedece a prohibición desta práctica deportiva, pois o seu impacto sobre os ríos e a poboación da troita é mínimo ou insignificante e máis nos encoros do sur de Ourense, e supón privar deste dereito a un colectivo que se ve na obriga de facer un desembolso económico elevado para poder practicalo: compra de lancha ou aparello flotante , licencias de pesca, permiso de navegación, título de patrón de barco… Queremos arranxar os ríos e tomamos medidas sobre os encoros?, e sobre un tipo de pesca que practica unha parte moi pequeña dos pescadores galegos como é a pesca dende embarcación? Por moito que buscamos non atopamos a xustificación de semellante medida. A toma de conciencia Quizais a medida máis importante e decisiva sería a do interés, é decir que dende a Xunta e demáis institucións competentes se tomase conciencia e se tivese interés e intención real en arranxar as cousas, tendo coñecemento sobre e dende o terreo, tomando decisións e adoptando medidas con coñecemento de causa, non dende un despacho sen saber nin ter coñecemento real da situación dos ríos. Non todos os encoros son iguais, o que pode estar xustificado nun sitio pode non ser axeitado para outro. Sería a mellor medida que sen dúbida os nosos ríos e pescadores agradecerían.