Adrián Rodríguez: “Cando paso o túnel e vexo a entrada en Galicia, pónseme a pel de galiña"

El joven trivés decidió comenzar su vida al otro lado del charco, en Brasil. Adrián Rodríguez se fue a vivir a Amparo, en el Estado de San Paulo, por amor, tras conocer a su novia en Trives. Su pareja es de origen gallego, ya que sus abuelos eran naturales de un pequeño pueblo de Vilariño. En Sao Paulo, Rodríguez regenta su pequeña empresa de construcción, pero él mismo resalta que su Trives natal está muy presente en cada uno de sus días, y no pasa sin visitarla una o dos veces al año. Tesouros de Ourense: Trives y sus encantos, a vista de pájaro Qué é o que máis lle gusta de volver a Trives? Sen dúbida o poder ver á miña familia, póñenseme os pelos de punta cada vez que me despido dos meus avós, son maiores e doume conta do lonxe que marcho, é un momento triste por si lles pasa algo, e cando volvo, a verdade é que é un momento moi bonito ese reencontro. Síntome que chego a miña verdadeira casa. Atopou moitas diferencias entre a súa vida aquí e o Brasil? A verdade é que cambia, e aínda que din que o idioma se entende ben, pois depende da zona, como pasa aquí co noso idioma, pero funme adaptando. O que si me serviu para ver o bo que nos da Galicia e España, a seguridade, que alí non a hai e estás sempre en tensión. A comida brasileira é xenial, alí comín estupendamente. Se tivera que destacar algo positivo de vivir aquí no rural, que diría? Eu alí vivo en Amparo, con preto de 80.000 habitantes, así que a tranquilidade de aquí, e a sorte de coñecernos todos é algo moi positivo. Calquera pode saber se precisas algo e axudarche, alí é máis difícil. E por suposto o estar sen perigo. E algo negativo? Penso que en Trives tería que haber máis industria e fomentar máis postos de traballo. E vendo como é a vida alí, sinto que aquí hai moitos bares, que non teño nada en contra deles, pero hai pouca aficción ao deporte, sería bo que fomentaran esto e houbera máis deportes para facer. Plantéase voltar a vivir a Trives? Si claro, eu funme por amor, pero esto gústame, aquí teño a familia e os amigos. Alí coñecín a moitos galegos desta zona que emigraron para o Brasil e siguen alí, pero eu deseo volver. Qué é do que máis se acorda desta terra alá no Brasil? Pois da familia por suposto, todo é referente a eles, cada festexo, cada celebración, cada día. Home, logo sempre están os eventos que hai en Trives, este ano por exemplo vou poder estar na concentración de motos, que sempre ía ca miña moto e por casualidade esta fin de semana podo estar, aínda que sen moto. Sempre se bota de menos a casa. Hai cousas que non pode deixar de facer cada vez que visita a súa terra? Sí, claramente, non me podo ir sin comer os filetes de Casa Agenor ou sin visitar a Chabeli´s Beach, sin pasear pola miña zona, ver a meus amigos e miña familia. Si ten que recomendar Trives, que lle diría ao visitante que non deixara de visitar? A Ponte romana do Bibei, a estación de montaña ou toda a Ribeira Sacra, e que disfrutara da paisaxe, que é moi bonita. Que quiten moitas fotos, que merece a pena. Existe a morriña? Existe e moitísimo, non sei si solo lle pasa aos galegos ou a todos. Eu por exemplo, dedícome á construcción e ata poñendo mil veces os ladrillos lémbrome de meu pai e meu tío que faleceu, cando traballei con eles aquí, e ata se me veñen as lágrimas aos ollos. E cando veño, a viaxe lévame 19 horas, pero non quedo nin a durmir en Madrid, nada máis baixar do avión, alquilo un coche e véñome para Trives. Cando cruzo o túnel da Barosa e vexo o cartel de “Comunidad de Galicia” pónseme a pel de galiña.