Silvia Fiallega Lorenzo: "Queremos que a xente do rural se achegue a arte contemporánea"

Silvia Fiallega é a comisaria dunha exposición lonxeva en Valdeorras, Córgomo Arte, que xa vai pola décimo primeira edición e cuia inauguración está prevista para o día 9 de decembro. Ela é da Mariña, pero amigos comúns fixeron medrar a súa vinculación coa zona. Colleu as rendas da mostra alá pola quinta edición; hoxe síntese orgullosa da perdurabilidade da súa esencia no tempo. “Este proxecto segue a ter ese cariz reivindicativo e crítico co que naceu”, asegura. Arte contemporáneo no rural, unha aposta atrevida que perdurou… Perdurou e profesionalizouse. Somos un proxecto colaborativo. Torino e Manolo Conde creárono da nada e agora poñemos cada un do seu. Realmente levamos de volta o que naceu no rural. Por qué a xente do rural non pode ter arte contemporáneo? Se moitos dos artistas saíron do rural! A xente non naceu nunha galería de arte. O noso obxectivo sempre foi achegar esta forma de linguaxe, de expresarse, que é moi potente. O título deste ano é “Fragmentos”, por qué? Sempre tentamos plantexar un tema que esté relacionado coa nosa sociedade ou entorno inmediato. O que tratamos é de que Córgomo Arte sexa un espazo aberto de crítica, no que cada artista, na súa linguaxe escollida, poida manifestarse e expresarse, e así chegar ao público e facelo reflexionar sobre qué somos de verdade. Sempre damos un tema moi aberto que sexa susceptible de ser afrontado desde moitos puntos de vista e neste caso, é “fragmentos” en latín. É unha autorreflexión crítica que cada un debemos facer. Pouco a pouco ímonos despersonalizando, na sociedade créanse manadas de autómatas que non son capaces de pensar por sí mesmos. É necesario pensar e mirar para dentro se somos capaces de xuntar todos os fragmentos. E para vostede, qué é Córgomo Arte? Para min é un encontro cos amigos da arte cada ano, unha xuntanza dos “corgomeiros”, case dunha familia. Porque a exposición que facemos é á vez moi profesional e moi familiar, temos esa sorte. Para nós o ser capaces de xuntarnos e disfrutar de Córgomo cada ano é, aparte de un pracer, unha forma de xuntarnos os amigos da arte. É unha combinación moi personal. Cada un pon a súa individualidade. Sodes referencia na comarca… A verdade é que Córgomo Arte ten éxito de participación cada ano. Temos moitos artistas que expoñen e moita xente que se achega a disfrutar delo. Xa nos pasou que coincidiu a data da exposición cun Madrid-Barca e ter xente igual. É a mellor proba. Como é que sendo da Mariña, sexas comisaria dunha mostra en Córgomo? Eles chegaron a min primeiro, a unha mostra onde traballaba, na Rede Museística Provincial de Lugo, no Pazo de Tor, e propuxéronmo. Son desas persoas que cando algo lle parece interesante non é capaz de dicir que non. Foi casual, desta conexión que de primeiras xa lle ves a calidade humana e persoal dos proxectos. Na participación nesta exposición hai moito de xenerosidade… Cando as institucións non chegan tes que facelo ti. Un solo non pode. Este tipo de proxectos dependen da xenerosidade da xente. E tirar para adiante. Facer facendo.